Συνέντευξη: Μαριλίτα Καμινέλλη

Στις Γυναίκες που σολάρουν και ακούγονται δυνατά, συγκαταλέγεται η αισθητικός, Μαριλίτα Καμινέλλη που, αν και μόλις 26 ½ ετών, έχει ήδη το δικό της ινστιτούτο Ομορφιάς στη Λευκωσία. Με όνειρα, φρεσκάδα και τον επόμενο στόχο της ξεκάθαρο, με φιλοξενεί για μια συζήτηση χαλαρή, με ειλικρίνεια, γέλια κι εσπρέσο.

συνέντευξη στη Φοίβη Σιταρά

Μου κάνεις ποδαρικό στη Στήλη Συνεντεύξεων των f-Aces που φιλοξενεί Γυναίκες, οι οποίες τα έχουν καταφέρει περίφημα στην Κύπρο. Και ήσουν και προσωπική μου επιλογή -από τις πρώτες αρθρογράφους- στο πόρταλ μας. Αυτοσυστήσου σου λοιπόν κι επίσημα!

Είμαι η Μαριλίτα, είμαι από τον Βόλο, είμαι 26 στα 27 (γέλια), έχω έρθει στην Κύπρο από το 2010 για σπουδές -δεν είμαι ερωτική μετανάστρια.

Έγινες στην πορεία;

Στην πορεία, ναι! Έχω σπουδάσει Αισθητικός στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, έχω πάρει το πτυχίο μου από εκεί, έχω δουλέψει για κάποια χρόνια υπάλληλος και στην πορεία κατάφερα να ανοίξω το δικό μου κέντρο.

Έχεις εξειδίκευση στο λέιζερ;

Δεν έχω εξειδίκευση, απλά επειδή στην πορεία ασχολήθηκα περισσότερο, κάνω παραπάνω θεραπείες προσώπου και λέιζερ. Κυρίως. Γιατί αυτό μου αρέσει κιόλας!

Η Ομορφιά δεν είναι πολυτέλεια…

Τέλεια. Αν και μόλις, λοιπόν, 26½ έχεις κατορθώσει να ανοίξεις το δικό σου κέντρο, το οποίο προσωπικά θεωρώ μεγάλη ιστορία κι αν θες για αυτό σε επιλέγω και σε υποστηρίζω συνάμα. Στέκεσαι μόνη σου, είσαι αυτοδύναμη και χτίζεις ένα όνομα, μια αναγνώριση. Ευκολίες, δυσκολίες, στάθηκες τυχερή;

Γενικά, μέχρι τώρα η ζωή μου ήταν πάρα πολύ εύκολη κι αυτό το οφείλω κυρίως στους γονείς μου γιατί χάρη σε αυτούς μπόρεσα να κάνω ό,τι έχω κάνει μέχρι τώρα: να σπουδάσω, να έρθω σε μια ξένη χώρα, να ανοίξω κάτι δικό μου… Θεωρώ ότι η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς! Επίσης, το γεγονός ότι είμαι σε αυτό τον χώρο το οφείλω και στη συνέταιρό μου, η οποία με παρακίνησε να το κάνω όλο αυτό. Πιστεύω ότι μόνη μου, ίσως να μην είχα τα κότσια να το κάνω σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Γιατί ουσιαστικά η πείρα μου ήταν σχεδόν 2 χρόνια… Το γεγονός ότι πίστευαν σε μένα και οι γονείς μου, σίγουρα μου έδωσε μια μεγαλύτερη ώθηση και σιγά-σιγά άρχισα και εγώ να πιστεύω στον εαυτό μου. Νιώθω ότι έκανα ένα πάρα πολύ σωστό βήμα και δεν το μετανιώνω. Δηλαδή και τον χρόνο να γυρνούσα πίσω, πάλι το ίδιο θα έκανα και ίσως να το έκανα και νωρίτερα!

Το ινστιτούτο αισθητικής προέκυψε στην πορεία ή ήταν κάτι που πάντοτε ήθελες;

Όχι, δεν το ήθελα ποτέ! Βασικά το όνειρό μου είναι το να μπορέσω να διδάξω σε πανεπιστήμιο. Κι ακόμη το θέλω αυτό. Απλώς νιώθω ότι ακόμη δεν είμαι έτοιμη. Πίστευα ότι μέχρι να το κάνω, θα ήμουν απλά υπάλληλος… Αλλά ευτυχώς προέκυψε!

Η Τύχη ευνοεί τους τολμηρούς!

Τις πελάτισσες και τους πελάτες σου -φαντάζομαι έχει και άντρες- πώς τους αντιμετωπίζεις; Τα χαρακτηριστικά που τελικά νικάνε είναι η ευγένεια, η εμπιστοσύνη, ειλικρίνεια, εμπειρία ή υπάρχει κάτι άλλο;

Το κυριότερο για μένα είναι η ειλικρίνεια. Δηλαδή το να πεις σε υποψήφιο πελάτη ότι «παρέχω αυτό και τα αποτελέσματα είναι αυτά» και να είσαι ειλικρινής και ξεκάθαρος απέναντί του. Όταν επιβεβαιώνεται αυτό που θα του πεις, τότε σίγουρα θα σε εμπιστευτεί και για κάτι άλλο με κλειστά μάτια. Σίγουρα η ευγένεια παίζει ρόλο, η εξειδίκευση, ο επαγγελματισμός, η καθαριότητα, όλα παίζουν τον ρόλο τους. Αλλά κυρίως η ειλικρίνεια, για μένα.

Το DermaLab πόσο καιρό το έχεις;

Δύο χρόνια.

Έχεις περάσει, λοιπόν, τα πιο δύσκολα. Ποιο είναι το χιτάκι του Dermalab και ποιο το μυστικό της δικής σου επιτυχίας;

Ε, βασικά για εμένα το «μυστικό» ήταν ότι ήμουν πολύ συνεσταλμένη εξαρχής. Είμαι προσγειωμένη. Δεν πίστεψα ότι επειδή άνοιξα κάτι ξαφνικά έγινα «μεγαλοεπιχειρηματίας», δεν πίστεψα ότι εγώ είμαι και καμιά άλλη. Στο κάτω-κάτω, σε κάθε δεύτερο στενό κανείς θα βρει κέντρα αισθητικής, ειδικά στην Κύπρο. Απλώς εμπιστεύτηκα τις γνώσεις τις δικές μου και της συνεταίρου μου και προχωρήσαμε μπροστά. Νομίζω πρέπει να καταλάβουμε ότι η Ομορφιά, με την ευρεία έννοια, δεν είναι πολυτέλεια… Είναι κάτι που έχουμε όλοι ανάγκη και πρέπει και τον εαυτό μας να προσέχουμε, να τον αγαπάμε, να τον σεβόμαστε.

Εξελίσσοντας το “έξω”, νιώθουμε εσωτερικά καλύτερα

Σε αυτό που λες, όμως, δεν υπάρχει και ένα ίχνος ματαιότητας, ματαιοδοξίας; Ειδικά εμείς οι γυναίκες φτιαχνόμαστε, αλλάζουμε, επεμβαίνουμε. Δεν έχει κάτι μάταιο όλο αυτό; Θέλω να πω, ίσως προσπαθείς μέσα από το δικό σου κομμάτι να περάσεις και το ζήτημα «Υγεία» μέσα από την Ομορφιά και όχι τόσο «βγάζω τα φρύδια μου» κλπ..

Σίγουρα. Κάθε γυναίκα θεωρώ ότι πρέπει να έχει αυτοπεποίθηση. Το να κάνει μια μικροαλλαγή επάνω της, σε φυσιολογικά επίπεδα, δεν αγγίζει τα όρια της ματαιότητας. Για μένα, είναι θέμα Περιποίησης. Προσωπικά δεν ασχολούμαι με χειρουργικές επεμβάσεις, είμαι αισθητικός, είναι κάτι πολύ φυσικό αυτό που κάνω. Όχι, θεωρώ ότι είναι θέμα αυτοπεποίθησης το να εξελίξεις εξωτερικά τον εαυτό σου. Θα νιώσεις και εσωτερικά καλύτερα. Το πιστεύω πολύ αυτό. Μπορεί να βαφτούμε και μόνο από αυτό να νιώσουμε καλύτερα.

Νομίζω η λέξη-κλειδί είναι η Περιποίηση. Ισχύει. Ή όταν αγοράζουμε ένα ρούχο που μας αλλάζει όλη τη διάθεση αυτή η πρώτη φορά που το φοράμε. Νιώθεις πετυχημένη;

Νιώθω. Κοίτα… Ναι, νιώθω ότι είμαι στο δρόμο της επιτυχίας. Σε σχέση με την ηλικία μου και αυτά που έχω κάνει, ναι.

Αλήθεια, εσύ φροντίζεις τον εαυτό σου;

Όχι όσο θα έπρεπε : ) (γέλια)

• 

• 

• 

• 

Νιώθω ότι είμαι στο δρόμο της επιτυχίας

Ποια είναι τα επόμενά σου βήματα/όνειρα, σε σχέση με το επάγγελμά σου, την επιθυμία σου να διδάξεις…

Θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω μεταπτυχιακό. Δεν έχω αποφασίσει ακόμη σε ποιο κομμάτι. Θα ήθελα σχετικά με το Μάρκετινγκ, αρχικά, ώστε να έχω τα εφόδια σιγά-σιγά να μπορέσω να διδάξω. Γιατί αυτό που είναι αγαπάω παραπάνω.

Το σε γεμίζει χαρά και τι σε θλίβει;

Με γεμίζει χαρά η οικογένειά μου, εννοείται. Όσο πιο μακριά τους έχεις τους δικούς σου, τόσο περισσότερο καταλαβαίνεις την αξία τους, πάντα. Ο σκύλος μου! Οι στιγμές μου μαζί του. Και το να βγω έξω, να περπατήσω μόνη μου, είναι κάτι που με γεμίζει. Τώρα το τι με θλίβει… Γενικά είμαι πάρα πολύ ευαίσθητη ως άνθρωπος, οπότε αρκετά πράγματα με θλίβουν. Απλώς προσπαθώ όσο γίνεται σε ό,τι δυσάρεστο βλέπω να κοιτάζω το θετικό. Δεν είμαι πεσιμίστρια.

Όταν φορτώνεις όσα έχεις βιώσει και καταφέρει έως σήμερα, στη ζυγαριά τι βαραίνει περισσότερο τελικά: η επαγγελματική επιτυχία, η προσωπική ισορροπία, η αυτογνωσία, η υποστήριξη οικογένειας και φίλων; Ποια είναι η πυξίδα σου;

Πιστεύω ότι όλα ξεκινάνε από την οικογένεια. Πάντα είχα τη στήριξή τους. Όσα λάθη έχω κάνει στη ζωή μου και εννοείται ότι έχω κάνει, είχα πάντα τους γονείς μου να μου λένε ότι «φεύγει αυτό, έρχεται κάτι καινούργιο» και δεν σταμάτησαν ποτέ να με εμπιστεύονται.

Τι συμβουλές θα έδινες σε μια Γυναίκα που ψάχνεται και ονειρεύεται να κατορθώσει κάτι δικό της.

Όταν έχεις κατά νου να πάρεις ένα ρίσκο, καλό είναι να το κάνεις! Καλύτερα να ρισκάρεις για κάτι, παρά να μην ρισκάρεις ποτέ και να μείνεις με την απορία για το αποτέλεσμα. Για μένα, το να έρθω σε μια άλλη χώρα απλά για να σπουδάσω ήταν ρίσκο. Δεν το μετανιώνω. Δεν ξέρω τι θα συνέβαινε αν δεν ερχόμουν. Σίγουρα, θεωρώ ότι πρέπει να έχουμε δική μας άποψη και να μην ακούμε τόσο τους άλλους. Να κοιτάμε τα δικά μας «θέλω» για να πετυχαίνουμε τους στόχους μας. Και σίγουρα, για μένα, μία Γυναίκα όσο χρόνων και να είναι, ακόμη κι αν δεν έχει καταφέρει να σπουδάσει έστω και σε αρκετά μεγαλύτερη ηλικία αν το θέλει, να το κάνει!

Μέχρι τώρα η ζωή μου ήταν εύκολη

Κλείνοντας, πάμε: αγαπημένο χρώμα!

Αγαπημένο μου χρώμα είναι το… Ροζ! Αν και μικρή το μισούσα, μεγαλώνοντας το αγάπησα.

Έλα! Pink Power λοιπόν. Αγαπημένο ταξίδι, προορισμός. Που έκανες, που θα κάνεις…

Πρόσφατα, ταξίδεψα στην Πράγα. Μου αρέσουν πολύ οι προορισμοί που συνδυάζουν ποταμούς και γέφυρες. Το τοπίο ήταν παραμυθένιο, ονειρεμένο.

Δεν ξέρω η Μουσική τι θέση έχει στη ζωή σου; Αγαπημένο συγκρότημα, τραγούδι;

Με ευχαρίστηση ακούω Πυξ-Λαξ. Και τραγούδι, του Κότσιρα το «Τσιγάρο».

Οκ, αγαπημένο ποτό και φαγητό;

Δεν πίνω -ούτε καπνίζω. Το αγαπημένο μου φαγητό είναι ο μουσακάς… της μαμάς.

Και αγαπημένο μότο αν έχεις…

Πολλά είναι. Να ρισκάρεις… Η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς!

Σ’ευχαριστώ πολύ!

Κι εγώ.

#ροζδύναμη