Γεια! Είμαι η Φοίβη Σιταρά, επαγγελματίας κειμενογράφος / δημοσιογράφος. Λατρεύω τις γάτες, τη Μουσική (goth, celtic, electro, classical), τη Σοκολάτα, τον Αφρώδη Οίνο, τις Μηχανές, τα HOGs (games). Με έλκουν οι άνθρωποι που ξέρουν να γελούν, να δίνουν, να ανοίγονται, να ψάχνονται.

Ζεις χωρίς αγάπη; Χωρίς πάθος; Η κυρία Κίκα, στα 74 της χρόνια, εκπέμπει πάλλουσα ζωή. Για όσα πέρασαν, αλλά είχε την τύχη να ζήσει με τον σύντροφο ζωής της, τον γιατρό Νίκο Μούντη. Και για όσα εισπράττει καθημερινά από τους φιλοξενούμενους στον Κήπο της. Στις 6 Αυγούστου του 2017 έφτιαξε με τις δυο της κόρες το Kika’s Garden, στο ορεινό χωριό της Καλλέπειας, στην Πάφο. Έκτοτε φιλεύει περαστικούς από όλο το νησί μα κι από διάφορες γωνιές του κόσμου, ακούραστα, τις χειροποίητες μαρμελάδες της, ζυμωτό ψωμί και τσουρέκι, φρέσκο τυρί και στο αποκορύφωμα έρχεται η αχνιστή μυρωδιαστή ομελέτα, καυτή ακόμη, μέσα στο τηγανάκι. Θαρρώ όλα αυτά που έζησε η κυρία Κίκα -η απόλυτη αγάπη που βίωσε με τον σύζυγο, τα ραβασάκια και τριαντάφυλλα που αντάλλαζαν καθημερινώς, τα καβγαδάκια, η ρομαντική μουσική που ακούγεται σήμερα στη βεράντα της -μουσική που κάποτε χόρευε με τον Νίκο της-, η ρεφλεξολογία, οι κάρτες που θα «διαβάσει» στους περαστικούς, δεν αποκαλύπτω άλλα!-, όλα τούτα νοστιμεύουν την εμπειρία, την ηρεμία, την τελετουργία που χαρίζει με την ίδια συνέπεια και ζεστάδα το Kika’s Garden.

συνέντευξη στη Φοίβη Σιταρά

Γνωρίζω ότι ζήσατε έναν θυελλώδη έρωτα, ο οποίος ειδικά στο ξεκίνημά του ουδόλως εύκολος ήταν…

Ερωτευτήκαμε με τον σύζυγό μου στο Πανεπιστήμιο, στην Αθήνα. Υπήρχαν πολλές αντιδράσεις από την οικογένειά του, διότι εκείνη την εποχή οι γονείς εσυμφωνούσαν τους γάμους. Ο πεθερός μου είχε συμφωνήσει να τον παντρέψει με μια πάρα πολύ πλούσια της Λεμεσού. Η περιουσία της ανέρχετο σε εκατομμύρια, ενώ η δική μου ήταν στο σύνολο 10.000 λίρες. Ε, δεν συγκρίνονται τα δύο. Όμως, ήμασταν ερωτευμένοι και είχαμε δώσει όρκους αιώνιας αγάπης και πίστης. Κι έτσι είπε στον πατέρα του: «Δεν μπορώ να αφήσω την Κίκα. Μπορώ μόνο να αλλάξω το επίθετό μου»… Ήταν μεγάλη η τιμή που μου έκανε ο αγαπημένος μου Νίκος. Μιλούμε για μια ιστορία αγάπης, στην οποία λάτρευε ο ένας τον άλλο. Εντάξει, είχαμε και τα καβγαδάκια μας, αλλά μετά, στη συμφιλίωσή μας ήταν ακόμη πιο όμορφη η ζωή μας.

Αυτή η σχέση ζωής με τον γυναικολόγο Νίκο Μούντη, σας σμίλεψε κοιτώντας πίσω;

Ομολογώ ότι ήμουν μια κακομαθημένη ύπαρξις, γιατί ήμουν η πιο μικρή στην οικογένεια και ο πατέρας μου, μου είχε ιδιαίτερη αδυναμία. Και τα αδέρφια μου με κακομάθαιναν. Αλλά ο Νίκος μου ήταν ένας ακέραιος χαρακτήρας και με βοήθησε να γίνω πιο ανθρώπινη και να βλέπω πιο σφαιρικά τα πράγματα, με έναν φακό αγάπης προς όλους τους συνανθρώπους, αναπτύσσοντας αισθήματα αλληλεγγύης. Ήθελα να βοηθώ εκεί που έβλεπα ότι υπάρχει ανάγκη.

Ομολογώ ότι ήμουν μια κακομαθημένη ύπαρξις

Δεν έχετε δώσει πολλές συνεντεύξεις… Περίμενα περισσότερες για να είμαι ειλικρινής, μια και είστε πολύ αγαπητή.

Δεν έχω χρόνο. Βασικά θέλω ο κόσμος που έρχεται εδώ [σ.σ.Kika’s Garden], να περνά όμορφα. Δίνω όλη μου την προσοχή στην προετοιμασία των προϊόντων. Δεν έκαμα αυτό το πράγμα για να γίνω «διάσημη». Αυτό που θέλω, είναι αυτό που εισπράττω εδώ από τον κόσμο και αυτό που μπορώ να δώσω μέσα από την ψυχή μου.

Χαιρετάτε κάθε ένα τραπέζι, μιλάτε με κάθε μια παρέα που έρχεται στον Κήπο σας. Και εισπράττετε μεγάλο σεβασμό, σας αποκαλούν «αρχόντισσα»…

Το «αρχόντισσα» δεν είναι με την έννοια του πλούτου, του εφήμερου πλούτου. Μπορεί να είμαι πολύπλευρη, μπορεί να είμαι πληθωρική, ναι, είμαι ανήσυχος άνθρωπος γενικά και μπορώ να κάμνω πάρα πολλά πράγματα. Πολλές φορές καταπιέζω τον εαυτό μου και καταπιέζω και τους γύρω μου, γιατί θέλω να γίνουν τα πράγματα έτσι όπως εγώ τα έχω αντιληφθεί ας πούμε.

Έχετε ολοκληρώσει την αυτοβιογραφία σας. Πότε να την περιμένουμε;

Σύντομα. Έχω πολλά χρόνια που την έχω τελειώσει, είναι η αλήθεια. Τελευταία, ήρθε πολλές φορές εδώ ένας πολύ καλός μου φίλος και συζητήσαμε διάφορα θέματα, και μου είπε: «Κίκα, γιατί να μην δημοσιεύσουμε, να μάθει πράγματα ο κόσμος από τη δική σου εμπειρία;». Και πραγματικά, κι εγώ δεν θέλω να πεθάνω χωρίς να τραγουδήσω το «τραγούδι» μου. Δηλαδή, θέλω να μεταδώσω αυτά που έμαθα μέσα από τις εμπειρίες μου, ειδικά στους νέους ανθρώπους. Όπως λέω και στον πρόλογο της αυτοβιογραφίας μου, να μην τους διαπεράσει ο πόνος όπως με διαπέρασε εμένα, όταν μία μέρα τους συναντήσει, αλλά να τους προσπεράσει, διότι θα έχουν τη γνώση να μην τον αφήσουν να τους διαπεράσει.

Στην απώλεια του συντρόφου-συζύγου αναφέρεστε…

Ναι.

Δεν θέλω να πεθάνω χωρίς να τραγουδήσω το «τραγούδι» μου

Τι να αναμένουμε στα περιεχόμενα;

Νομίζω ότι υπάρχουν πολλά κομμάτια που θα βοηθήσουν ειδικά τους νεαρούς ανθρώπους να βλέπουν πιο θετικά τη ζωή τους και να έχουν πίστη στον Θεό. Διότι ομολογώ ότι οι άνθρωποι που ήταν δίπλα μου, μετά τον θάνατο του άντρα μου, σιγά-σιγά εξαφανίστηκαν. Όμως ο Θεός ήταν πάντα δίπλα μου. Έμαθα να απλώνω το χέρι μου στο απλωμένο, δικό Του, χέρι και να παίρνω δύναμη.

Πείτε μου και για τον περίεργο -θα έλεγα εγώ- τίτλο!

«Ληστής» θα ονομάζεται η αυτοβιογραφία μου. Γιατί ακριβώς, η καρδιά μου -για να μην πω και οι περισσότερες σκέψεις μου- είναι δοσμένες στον αγαπημένο μου, στον λατρεμένο μου, στην πρώτη και ίσως μοναδική αγάπη της ζωής μου, στον  Νίκο μου. Και γιατί το ονόμασα «ληστής»; Γιατί πραγματικά την καρδιά μου την έχει ληστέψει. Έχω 28 χρόνια τώρα που τον έχασα και ομολογώ ότι δεν περνά μέρα που να μην τον σκεφτώ και που να μην ακουμπήσει την καρδιά μου αυτός ο γλυκός πόνος που νιώθω. Ταυτόχρονα ευχαριστώ τον Θεό που με αξίωσε να βιώσω μια αγάπη τόσο μεγάλη. Γιατί πιστεύω ότι πολλές γυναίκες μπορεί να συνυπάρχουν με έναν άλλο άνθρωπο, αλλά στην ουσία να μην έχουν ερωτευτεί ή να μην έχουν βιώσει αυτή την όμορφη εμπειρία, την οποία εύχομαι στον κάθε έναν.

Εκτός από τις νοστιμιές που φτιάχνετε στον Κήπο σας, έχετε ταλέντο και στο πινέλο. Ζωγραφίζετε χρόνια τώρα και στον χώρο εδώ μπορεί κανείς να θαυμάσει από κοντά αρκετούς πίνακές σας…

Βασικά έχω λάβει μέρος σε έκθεση που έκαναν οι οδοντίατροι στη Λευκωσία, πριν πολλά χρόνια. Δεν πίστευαν οι συμφοιτητές μου ότι η κακομαθημένη Κίκα μπορεί να συγκεντρωθεί και να ζωγραφίσει έτσι. Και σε μια άλλη, για φιλανθρωπικούς σκοπούς, διέθεσα 2-3 πίνακες. Έκανα μερικά μαθήματα σε ζωγράφο, αλλά δεν πήρα πολλά πράγματα. Έχω τα βιβλία των μεγάλων ζωγράφων και βλέποντας τους πίνακές τους, εμπνέομαι.

Έχετε όμως καλή σχέση ισορροπίας με τα χρώματα!

Α ναι. Όταν έχασα τον σύζυγό μου, τα δωμάτια της κλινικής τα ενοικίαζα σε τουρίστες και σε κόσμο από όλη την Κύπρο που ήθελε να μείνει μερικές μέρες στην Πάφο. Το ένα δωμάτιο το είχα νοικιάσει σε Γιουγκοσλάβο ζωγράφο. Του έβαζα τη νύχτα φως για να βλέπει να ζωγραφίζει. Και μια μεγάλη λεκάνη φρούτα. Το πρωί, από το μπαλκόνι της κουζίνας μου έβλεπα τους πίνακές του. Μάλιστα μου χάρισε 2 πίνακες, τους οποίους έχει ο γιος μου στη Λευκωσία. Σε κάποια φάση, επειδή έβγαζε χρήματα κάνοντας πορτρέτα, μου είπε ότι θα πήγαινε στην Αγία Νάπα για 15 μέρες: «Σου αφήνω εδώ έναν καμβά, τα πινέλα και οι μπογιές μου είναι εδώ, ζωγράφισε κάτι». Μια φίλη μου, ζωγράφος, μου είχε πει ότι δεν έχω ταλέντο και του είπα με παράπονο: «Μα πως θα ζωγραφίσω, αφού δεν έχω ταλέντο!». Και μου είπε «Εσύ ζωγράφισε ό,τι θες κι όταν επιστρέψω θα σου πω». Όταν ήρθε, είχα κάμει κάτι λουλούδια που έχει η κόρη μου στο σπίτι της, σε σωμόν χρωματάκια. Και όταν τα είδε, μου είπε: “You have a very good sense of colors, Kika”.

Σας ενθάρρυνε, λοιπόν, να συνεχίσετε;

Μου έδωσε ακόμη έναν καμβά. Του είπα ότι μου αρέσουν οι προσωπογραφίες και με ενθάρρυνε να συνεχίσω. Κι έκαμα την πρώτη μου κοπέλα. Επειδή μου άρεσε να ζωγραφίζω και να ακούω τη μουσική μου στη διαπασών, συνέχισα μόνη μου. Έχω περίπου καμιά εκατοστή πίνακες! Και ναι, θα κάμω την έκθεσή μου μαζί με την παρουσίαση του βιβλίου μου.

Εσείς μένετε μόνιμα στην Καλλέπεια

Εγώ μένω μόνιμα στην Καλλέπεια. Η κλινική και το σπίτι μας που ήταν μαζί, μετά, έγιναν τουριστικά διαμερίσματα όταν έχασα τον άντρα μου, για να μπορώ να έχω εισόδημα, να σπουδάσω τα παιδιά μου, μαζί με το οδοντιατρείο μου που έκανα. Με 800 μηλιές που μου είχε φυτέψει εδώ πάνω ο άντρας μου, είχα ένα καλό εισόδημα.

Πείτε μου για τον Κήπο σας και πώς ξεκίνησε, πώς προέκυψε

Καθόμουν εδώ και ζωγράφιζα, άκουγα την κλασική μου μουσική στη διαπασών -την εισαγωγή από τον Κουρέα της Σεβίλλης- και ήρθε ο γιος μου γιατί είχε δίκη, μια υπόθεση στην Πάφο. Ήρθε να με δει και μου λέει: «Μάμα, θα σε καλύψω οικονομικά για να πας στις χώρες που δεν έχεις πάει». Τον αγκάλιασα, τον φίλησα, του λέω: «Πώς μεγάλωσα ένα τόσο καλό αγόρι». Μου λέει «Άσε τώρα τις πελλάρες [σ.σ. χαζομάρες/τρέλες], αποφάσισε πού θέλεις να πας!». Είπα του: «Θέλω να πάω Ρωσία, θέλω να πάω Περού, θέλω να πάω Αφρική αλλά φοβάμαι τώρα, θέλω να πάω Κίνα». Μου λέει: «Δεν θα πας σε όλες τις χώρες φέτος, θα πηγαίνεις σε μία κάθε καλοκαίρι». Σκέφτηκα και λέω του: «Γιώργο μου, κουράστηκα να ταξιδεύω. Προτιμώ ο κόσμος να έρχεται εδώ!». Και μου λέει ο γιος μου: «Ωραία, να φτιάξουμε ένα καφέ, να έρχονται εδώ 5-6 άτομα, να μην σε έχουμε κι εμείς έγνοια…». (γέλια)

Ο γιος λοιπόν χρηματοδότησε την «ανακατασκευή» μέρους του σπιτιού σας για να μπορέσει να μεταμορφωθεί στο Kika’s Garden. Οι κόρες;

Βρήκαμε λοιπόν τους ανθρώπους να έρθουν, να μου κλείσουν την κουζίνα με τα πράγματα που χρειαζόμουν. Έτσι έγινε. Ξεκινήσαμε. Οι κόρες μου, επειδή όσο σπούδαζαν είχαν εμπειρία από εστιατόρια και καφετέριες, μου είπαν ότι είναι πολύ δύσκολο πράγμα. Επειδή όμως η κόρη μου η Μάρλε με δύο Master δούλευε για €1.100, σκέφτηκα να το ξεκινήσω για να βοηθηθεί κιόλας.

Να το αναλάβει εκείνη στην πορεία, δηλαδή;

Ναι, ναι. Αλλά δεν περίμενα ότι από τον πρώτο μήνα ο κόσμος θα μας αγκάλιαζε με τόση αγάπη.

Όταν ο κόσμος μπαίνει στο σπίτι μου, νιώθω ότι είμαι η γιαγιά που μοιράζει με τα εγγόνια και τα παιδιά της όμορφες στιγμές

Οι ιδιαιτέρως απαιτητικές βιολογικές καλλιέργειες, που είναι και το σήμα κατατεθέν του Kika’s Garden, πως προέκυψαν;

Πριν πολλά χρόνια, ήθελα τις μηλιές μου να τις κάνω οργανικές. Έπρεπε όμως να περάσουν 3 χρόνια για να γραφτώ στις βιολογικές καλλιέργειες. Οι ιατρικές μου γνώσεις μου επέτρεψαν να δω ότι οι περισσότερες ασθένειες που παθαίνουμε τώρα, είναι από τα φάρμακα και τα χημικά ψεκάσματα που χρησιμοποιούνται στα φυτά. Είπα, λοιπόν, ότι θέλω να στραφώ στα βιολογικά. Και πιστεύω ότι ο περισσότερος κόσμος έχει στραφεί στα βιολογικά. Όταν δοκιμάσαμε τις καθαρές, ορίτζιναλ γεύσεις των βιολογικών, ε, τότε είπαμε ότι αυτή η αλλαγή αξίζει!

Είναι όμως πολύ πιο κοστοβόρα μια βιολογική καλλιέργεια. Επίσης μπορεί μια χρονιά να μη βγει αυτό που αναμένεις, να υπάρξουν καταστροφές… Είναι μεγάλο ρίσκο!

Ναι. Όταν πήγα Γουατεμάλα, απορούσα πώς ο κόσμος χωρίς χημικά μπορούσε να καλλιεργεί τόσο ωραία φρούτα κι άλλα προϊόντα! Και μου είπαν το εξής μυστικό: Χρησιμοποιούν τα chillies [σ.σ. καυτερές πιπερίτσες] τα κάνουν σκόνη, τα βάζουν για 1 βδομάδα μέσα σε νερό, μετά τα στραγγίζουν και πιάνουν το υγρό που μένει. Όταν ψεκάζεις με αυτό το νερό, σκοτώνει πάρα πολλά…

Αλήθεια! Θα το εφαρμόσω στον εναέριο κήπο μου.

Πιάνει, αλήθεια. Ακόμη και τα λουλούδια μου αν πιάσουν μελίγκρα, αυτό το μυστικό χρησιμοποιώ, τα chillies. Γι’αυτό φυτεύω και πολλά chillies.

Τι καλλιεργείτε εδώ, στο κτήμα σας;

Συνήθως καλλιεργούμε όλες τις ποικιλίες της ντομάτας: τις ζέβρα, τις κίτρινες, τις cherry… Όλες τις ποικιλίες, ειδικά αυτές που έχουν εμφανιστεί τώρα στο εμπόριο. Κι επειδή είναι βιολογικές, η γεύση είναι εντελώς διαφορετική! Θα βάλω σε κάθε τραπέζι ένα μπολάκι γεμάτο με διάφορα χρώματα. Καλλιεργώ μελιτζάνες, κολοκύθια, όλα τα vegetables και σπανάκι για να κάνω τις σπανακόπιτές μου, φασολάκι, sprout… ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.

Έχετε αγαπημένη πρώτη ύλη; Κάτι που ξεχωρίζετε από τα προϊόντα που καλλιεργείτε;

Ξεχωρίζω τα σύκα μου. Τα λατρεύω. Τις φύτεψε τις συκιές ο άντρας μου με τόση αγάπη… Εντάξει, είχαμε συνεργείο, αλλά ο άντρας μου πάταγε γύρω-γύρω από κάθε δέντρο για να πιάσουν καλά οι ρίζες, έλεγε. Μετά κάποιος έβαζε κοπριά και ποτίζαμε. Αυτή τη στιγμή έχω όλες τις ποικιλίες των σύκων, που ξεκινούν τον Ιούνιο και τελειώνουν τον Δεκέμβριο. Κάνω παστά σύκα, κάνω μαρμελάδες σύκο που «εξαφανίζονται». Νομίζω ξεχωρίζω τα σύκα μου και μετά τις ντοματούλες μου.

Η πελατεία του Kika’s Garden ποια είναι;

Οι πιο πολλοί μας πελάτες είναι από Λεμεσό. Μπορώ να πω το 60%. Το 30% είναι από Λευκωσία. Οι υπόλοιποι είναι ξένοι.

Από Πάφο;

Οι Παφίτες τώρα μας ανακάλυψαν… Παρόλο που και ο άντρας μου ξεγέννησε πάρα πολλά μωρά στην Πάφο κι εγώ είδα πολλούς ασθενείς, ως οδοντίατρος, εδώ τώρα μας ανακαλύπτουν οι ντόπιοι.

Πώς το εξηγείτε αυτό

Νομίζω ο κάθε Παφίτης έχει κι από μια γιαγιά που κάνει το χωριάτικο ψωμί και γι’αυτό δεν… Αλλά τώρα τελευταία νομίζω έχουν αρχίσει να έρχονται.

Πως βλέπετε λοιπόν, σχεδόν 2 χρόνια μετά την επιχείρηση, την επένδυσή σας; Είναι κερδοφόρα, μπορεί να σταθεί, να συντηρήσει τον εαυτό της;

Ε, το ποσοστό κέρδους, ειδικά όταν χρησιμοποιείς προϊόντα καλά, είναι πάρα πολύ μικρό. Μπορώ να σου πω, 10%; Διότι εγώ θέλω το καλύτερο αλεύρι. Και για να κάμω το καλύτερο αλεύρι, αγοράζω καλό σιτάρι, το πλένω, το στεγνώνω, και πηγαίνω στον μύλο και κάμνω το δικό μου το αλεύρι. Και κάθομαι από πάνω, για να μη μου βάλει ο μυλωνάς άλλο σιτάρι! Ανεβαίνω πάνω, βλέπω ότι άδειασε το δικό μου το σιτάρι μέσα και περιμένω να τελειώσει να το πιάσω να φύγω. Έπειτα, στην παρασκευή όλων των προϊόντων χρησιμοποιώ τα καλύτερα βούτυρα, τα καλύτερα λάδια της αγοράς, ό,τι πιο αγνό μπορώ να έχω. Εντάξει, όταν χρησιμοποιείς τα καλύτερα, το κόστος σου ανεβαίνει, ε, και το κέρδος σου μειώνεται.

Διακοπές κάνετε; Κλείνετε καθόλου;

Φέτος κλείσαμε για 1 μήνα τον Γενάρη. Πήγαμε στην Βουδαπέστη, περάσαμε πάρα πολύ όμορφα! Είχαμε ξεθεωθεί στην κούραση. Αλλά ομολογώ ότι εισπράττω τόση αγάπη, που αυτό τον 1 μήνα μου λείπατε…

Εσείς ζείτε σε αυτό το σπίτι που στη βεράντα του φιλοξενεί εμάς, τον κόσμο, τους περαστικούς του Kika’s Garden!

Ζω, ναι.

Δεν είναι λίγο αλλόκοτο να καλοδέχεστε όλους αυτούς τους ξένους σπίτι σας;

Ναι, ο κόσμος μπαίνει στο σπίτι μου, αλλά ακριβώς επειδή με αγκαλιάζει με αγάπη, νιώθω ότι είμαι η γιαγιά που μοιράζει με τα εγγόνια και τα παιδιά της όμορφες στιγμές.

Ήταν πολύ ωραία τα χρόνια εκείνα, τα δικά μας. Υπήρχε σεβασμός, πραγματική φιλία…

Πόσο έχει αλλάξει η Κύπρος από τα χρόνια που επιστρέψατε εδώ με τον Νίκο σας, το ’78 από την Αγγλία -πιο πριν την Αθήνα-, στο σήμερα;

Νομίζω ότι ήταν πολύ ωραία τα χρόνια εκείνα, τα δικά μας. Πρώτα από όλα υπήρχε σεβασμός προς τους μεγαλύτερους, προς τους γονείς, υπήρχε φιλία πραγματική και κερδίζαμε και περισσότερα χρήματα για να ζούμε καλά και να φροντίζουμε τα παιδιά μας. Σήμερα είμαι προβληματισμένη για τους νέους ανθρώπους και τους λυπάμαι, γιατί με τους μισθούς που παίρνουν δεν μπορούν καν να έχουν το δικό τους σπίτι, ώστε να κάνουν δική τους οικογένεια. Οι περισσότεροι αναγκάζονται να μένουν με τους γονείς τους και αναβάλλουν την ημέρα που θα κάνουν τη δική τους οικογένεια.

Βλέποντας πίσω τη ζωή σας όλη, ποιες θεωρείτε σημαντικές νίκες;

Χαίρομαι που μου έδωσε δύναμη ο Θεός να υποστηρίξω τα παιδιά μου, να τα σπουδάσω, και να βγάλω σωστούς ανθρώπους στην κοινωνία. Τους καμαρώνω! Τους λέω πάντα ότι είναι φωτεινά παραδείγματα προς μίμηση. Έχουν ολοκληρωμένες προσωπικότητες. Νίκη για μένα είναι ότι μεγάλωσα σωστά τα 3 μου παιδιά. Οι οικονομικές νίκες που είχα, δεν με συγκινούν τόσο πολύ.

Νίκη για μένα είναι ότι μεγάλωσα σωστά τα 3 μου παιδιά

Έχετε αγαπημένο μότο;

Ναι: If you don’t succeed once, try, try again.

Και στις Γυναίκες που σκέφτονται, επιθυμούν, παλεύουν να φτιάξουν κάτι δικό τους, τι τις συμβουλεύετε;

Τις συμβουλεύω να είναι θετικές στη σκέψη, να μην αναρωτιούνται αν θα πετύχουν ή θα αποτύχουν. Όχι! «Θα κάνω το καλύτερο που μπορώ, κι οπωσδήποτε θα πετύχω!»

Κυρία Κίκα, σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

Κι εγώ ευχαριστώ.

#ροζδύναμη

Σχόλια

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *