Είμαι η Grace. Eίμαι μια κούκλα γκρι γάτα (ναι, καλά διαβάζεις), κοντεύω 2 ετών (που είναι ένα κομβικό σημείο για τη ζωή μιας γάτας), δεν είμαι από ράτσα αλλά αισθάνομαι really special! Zω και εργάζομαι (ΑΚΑ τεστάρω τα όρια της οικογενείας που με υιοθέτησε) στην Ελλάδα.

Γειά σας κορίτσια,

Αν και δεν είμαι καλή σ’ αυτά (βασικά τα βαριέμαι μεταξύ πολλών άλλων… μισό να τεντωθώ….) Τι λέγαμε; Πρρρρρ ναι θυμήθηκα συστηνόμαστε! Είμαι η Grace λοιπόν… Είμαι σχεδόν 2 χρονών, κατά τον κτηνίατρο Κοινή Ευρωπαϊκή (δε σχολιάζω το κοινή, δεν πέφτω στο επίπεδό τους).

Η τύχη μου (έτσι μου λένε) και κυρίως το διαπεραστικό non-stop, γοερό κλάμα μου (ΜΙΑΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!!), με έφερε πριν 21 μήνες σε ένα φρεσκο-ανακαινισμένο και πεντακάθαρο (τότε) σπίτι με 3 Χιουμανς. Τη Χιουμαν-ίτσα, το Χιουμαν-αράκι και τον ΧιουΜαν (παράκουσα τότε και νόμιζα πως τα βράδια θα έρχεται για φαΐ και ύπνο ο ΧιουΤζακΜαν αλλά τον Τζακ δεν τον είδαμε ποτέ).

Βρέθηκα λοιπόν κάτι λίγα γραμμάρια, κάτι λίγα εκατοστά, πεινασμένη, μέσα στο πριονίδι (γεννήθηκα σε ξυλουργείο…très banal) να κοιτάω τη Χιουμανίτσα με το ένα μου μάτι (το άλλο ήταν κλειστό και τα δύο τσιμπλιασμένα, μπλιαχ!) με ύφος «κάνε ένα καλό, καλή μου κυρία, να έχει ο θεός καλά τα παιδάκια σας, μίου, μίου!» αλλά και «αν με αφήσεις κυρά μου έτσι που σε κοιτάω σαν το Γύλο το Σπανοβαγγελοδημήτρη Νικόλαο, δεν έχεις μπέσα ναούμε, χσσσσσς!».  

Ο Γύλος που σας έλεγα… εδώ μετά το γιατρό…

Σ’ αυτή τη Χιουμανίτσα λοιπόν έλαχε να υποκαταστήσει τη γατομανουλίτσα μου, χωρίς να το έχει προγραμματίσει πριν προλάβει να το σκεφτεί, ενώ είχε υποσχεθεί πως δε θα αναλάβει άλλες ευθύνες και ορκιζόταν πως θα διατηρούσε το σπιτάκι της του κουτιού, που με κόπο έφτιαξε μετά από 18 χρόνια…

Κι εδώ έρχομαι εγώ να φέρω τα πάνω κάτω γιατί δεν ξέρω αν σας το είπα, αλλά σ’ αυτό το σπίτι κάνω κουμάντο εγώ… Αυτό το σπιτάκι είναι το βασίλειό μου! Τα κρεβάτια στρώνονται για μένα, τα ριχτάρια αλλάζονται για μένα τα χαλιά, τα πατώματα, οι καρέκλες, ο καναπές όλα είναι δικά μου πιά! Σε κάποια έχω κάνει και στυλιστικές παρεμβάσεις π.χ κρόσσια σε όλα τα υφάσματα (καναπέ και καρέκλες) προσδίδουν ένα boho στυλ που μου αρέσει και επιπλέον ακονίζω και τα νυχάκια μου (το scratching pole είναι για γατάκια).

Εδώ χαλαρώνω στο ένα από τα κρεβάτια μου…

Μεταξύ φαγητού-φαγητού-ύπνου-φαγητού-φαγητού-WC-ύπνου κ.ο.κ κάνω τις σκανταλιές μου (καφρίλες τις λένε), παρακολουθώ τους Χιουμανς του σπιτιού αλλά και  τους άλλους της γειτονιάς, έχω τους υπαρξιακούς προβληματισμούς μου (7 ψυχές είναι πολλές…) και ένα θεματάκι με τη διαχείριση του βάρους μου (ΕΙΜΑΙ ΠΕΙΝΑΛΑ ΝΑΙ)…

Η Φοίβη λοιπόν που είναι κορίτσι ανοιχτόμυαλο και γατόνι, μου πρότεινε να τα λέμε από δω από το PinkPower.Group! Και θα τα λέμε μέσα από τη στήλη μίου (μου εννοώ) Talk To The Paw!  #ροζδύναμη

Σχόλια

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *