Το όνομα μου είναι Μαρία και είμαι από την Θεσσαλονίκη. Έχω σπουδάσει βοηθός βρεφονοπιοκομού. Είμαι στην Κύπρο τα τελευταία δύο χρόνια. Ζω πλέον στη περιοχή του Λάρνακα. Μέσω της στήλης μου θα συζητήσω ότι έχει σχέση με Παιδιά. Θα ανταλλάξουμε απόψεις, θα λύσουμε ό, τι υπάρχει και γενικά, θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο πάντα για τα παιδιά και τους γονείς τους.

Λόγω τριημέρου μου ήρθε κατευθείαν το συγκεκριμένο θέμα. Φυσικά βοήθησε και μία φίλη που μου το πρότεινε. Σήμερα θα σας μιλήσω για ένα θέμα που ίσως οι περισσότερες έχετε βιώσει.

Ωραία τα τριήμερα του Αγίου Πνεύματος, κυρίως για τα παιδιά. Γίνονται πανηγύρια, βγαίνει ο κόσμος βόλτα και φυσικά παντού υπάρχουν λιχουδιές και παιχνίδια. Ο παράδεισος των παιδιών αυτές οι γιορτές.

Είχαμε κανονίσει να πάμε οικογενειακά σε ένα πανηγύρι. Μαζί μας και ένα φιλικό ζευγάρι μαζί με τα παιδιά τους. Αν θυμάμαι καλά ήταν κάπου στην Χαλκιδική. Φτάνουμε στον προορισμό μας και κατεβαίνουμε από τα αυτοκίνητα. Οι γονείς μου μας είχαν πει πάντα κοντά ο ένας στον άλλον και όχι μακριά από αυτούς.

Σαν παιδιά χαζεύαμε κάθε παιχνίδι και κάθε γλυκό. Μα πάντα δίπλα στους γονείς μας. Υπήρχε πολύς κόσμος. Κάποια στιγμή κολλήσαμε σε ένα πάγκο με παιχνίδια. Οι γονείς μας ήταν πιο μπροστά αλλά μας έβλεπαν και τους βλέπαμε. Προχωράμε και συνειδητοποιούμε ότι ο ένας από τους δύο γιούς του άλλου ζευγαριού δεν ήταν μαζί μας. Μας ρωτούσαν που είναι ο Πέτρος και λέγαμε ότι ήταν μαζί μας αλλά μετά τον χάσαμε.

Κοιτάξαμε τριγύρω μας μήπως ήταν κάπου εκεί κοντά. Τίποτα όμως. Ρωτούσαμε τριγύρω μήπως τον είδαν. Τίποτα όμως. Απευθύνθηκε ο μπαμπάς του παιδιού στην αστυνομία που βρισκόταν εκεί. Φώναξαν από τα μεγάφωνα το όνομα του και να πάει κοντά σε κάποιον αστυνομικό.

Εκεί που περιμέναμε να γίνει κάτι, τον βλέπουμε μπροστά μας. Οι γονείς του έτρεξαν τον αγκάλιασαν και τον ρωτούσαν που ήταν. Είπε ότι ήταν δίπλα τους και μετά τους έχασε. Φορούσε ένας άλλος κύριος ίδιο χρώμα μπλούζα με τον πατέρα του και τον ακολούθησε νομίζοντας πως είναι ο μπαμπάς του. Μετά όταν κατάλαβε πως δεν ήταν ο μπαμπάς του, έψαχνε γύρω του να δεί που ήταν οι γονείς του. Κοιτούσε από εδώ κοιτούσε από εκεί. Τίποτα. Είδε έναν αστυνομικό και πήγε προς τα εκεί. Δίπλα στον αστυνομικό είδε τους γονείς του και έτρεξε πάνω τους .

Συνεχίσαμε την βόλτα μας απλά αυτή την φορά ήμασταν πιο προσεκτικοί και οι γονείς του Πέτρου τους κρατούσαν από το χέρι γιατί φοβήθηκαν να μην ξαναγίνει.

#ροζδυναμη

Σχόλια

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *