Γειά! Είμαι η Μαρίνα και ανάμεσα σε τόσα άλλα πράγματα αγαπώ να διαβάζω και να λέω ιστορίες. Κάπως έτσι θα τα συνδυάσω συστήνοντας αγαπημένα μου βιβλία.

δύο ιστορίες για τη δεύτερη ευκαιρία

Το βιβλιοπωλείο των αστέγων στην Αθήνα

Για 11 μήνες ο κ. Λεωνίδας έμεινε άστεγος. Περιπλανιόταν στους δρόμους αναζητώντας μεροκάματο.Κάποια στιγμή άρχισε να μαζεύει πεταμένα βιβλία από κάδους ανακύκλωσης και να τα πουλά στο Μοναστηράκι σε παλαιοβιβλιοπώλες. «Όλοι κοίταζαν να τα πάρουν σε εξευτελιστικές τιμές, τα πουλούσα ένα με δύο ευρώ το καθένα ίσα ίσα για να καταφέρω να αγοράσω ένα σουβλάκι να φάω». Στην κατοχή του είχε 2.000 βιβλία που μάζεψε από τους κάδους και με δύο ακόμη άστεγους αποφάσισαν να στήσουν ένα παλαιοπωλείο. Από τον Σεπτέμβριο του 2018 βρήκε χώρο να μένει καθώς μια γνωστή τού παραχώρησε μια αποθήκη και έτσι με τους αστέγους που συνεργαζόταν μαζεύοντας βιβλία αποφάσισαν να στήσουν μια δική τους επιχείρηση.Η ιδέα ήταν απλή και αποτελεσματική. Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν μεγάλη. Από τα έσοδα, εξασφαλίστηκε το νοίκι για τους δύο άστεγους συνεργάτες του. «Πλέον ξέρουν ότι έχουν ένα σπίτι που τους περιμένει το βράδυ να κοιμηθούν, να ξεκουραστούν και να κάνουν ένα μπάνιο», αναφέρει. Τα αυτονόητα για πολλούς, ήταν ζητούμενο ζωής για τους δύο συνεργάτες του.

Ο κ. Λεωνίδας σπούδασε Οικονομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Εργάστηκε χρόνια σε φοροτεχνικό γραφείο και σε εκδοτικούς οίκους, στο τμήμα παραγωγής. Τα βιβλία ήταν «το σαράκι του από τα εφηβικά του χρόνια» όμως λέει «Δεν σκέφτηκα το βιβλιοπωλείο για να κάνω ακτιβισμό, αλλά γιατί υπάρχουν ανάγκες και αυτές είναι στο δρόμο». Ζήτησε από άλλους δύο άστεγους με τα ίδια αδιέξοδα, να τον συνδράμουνν. Συγκέντρωσαν βιβλία και κοινοποίησαν την ιδέα τους μέσα από μια σελίδα στο Facebook. Σε μία μόνο μέρα είχε 900 κοινοποιήσεις.  «Bιβλία που για κάποιους δεν είναι χρήσιμα, για κάποιους άλλους είναι απαραίτητα». Η συλλογή των βιβλίων πολλαπλασιάστηκε και ταυτόχρονα βρέθηκε χώρος να στεγαστεί το πλούσιο υλικό. Σήμερα στην Πειραιώς 132 φιλοξενούνται χιλιαδες βιβλία. Είναι τοποθετημένα σε παλέτες στο πάτωμα. Εκεί μπορούν οι αναγώστες να βρουν τα πάντα :Λογοτεχνία, ποίηση, παιδικά βιβλία, βιβλία μαγειρικής, οικονομικά, νομικά, εγκυκλοπαίδειες και λευκώματα. Το πιο παλιό βιβλίο της συλλογής έχει ημερομηνία έκδοσης 1854! Είναι το λατινοελληνικό λεξικό του Κουμανούδη, το οποίο πλέον δεν κυκλοφορεί στην αγορά. Τίτλοι σπάνιοι, λευκώματα από μουσεία με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και ακόμη βιβλία με χειρόγραφες αφιερώσεις των συγγραφέων. Οι πελάτες έρχονται στο βιβλιοπωλείο των αστέγων και για να φέρουν αλλά και για να πάρουν βιβλία. Ολοι τους πιστεύουν ότι για κανένα λόγο δεν πρέπει τα βιβλία να καταλήγουν στα σκουπίδια ή στην ανακύκλωση. «Εδώ τα βιβλία σώζονται από την ανακύκλωση και μπορούν να αποτελέσουν πολύ χρήσιμα ευρήματα για όσους το επισκεφθούν και έχουν την υπομονή να ψάξουν», λέει η ψυχή του βιβλιοπωλείου, Λεωνίδας Κουρσούμης

«Μας έρχονταν βιβλία από όλη τη χώρα. Αυτή τη στιγμή έχουμε περίπου 500.000 βιβλία προς πώληση» ( ενημέρωση 7/2019, DW) λέει περήφανα, ενώ διοργανώνει πλέον και bazaar βιβλίων. Στόχος του Λεωνίδα και των συνεργατών του είναι να ξαναβρούν σύντομα ένα μέρος της ζωής που έχασαν. Ο Λεωνίδας θέλει επίσης να δημιουργήσει κι ένα κέντρο αστέγων, το οποίο θα διαχειρίζονται επίσης άστεγοι. Μάλιστα ηδη έχει εντοπίσει έναν πιθανό χώρο. «Όλα όσα κάνω τώρα, τα κάνω γιατί αγάπησα τους ανθρώπους που συνάντησα στους δρόμους τα τελευταία χρόνια. Δεν το κάνω για μένα για να φαίνομαι καλός. Το κάνω γι αυτούς».

Στην μακρινή μας Κολομβία

«Τη μέρα που θα γεμίσω την Κολομβία με βιβλία, θα νιώθω σαν τον Οδυσσέα όταν έσωσε την Πηνελόπη και την Ιθάκη», λέει ο Jossé Alberto Gutiérrez. Ο 55χρονος οδηγός απορριματοφόρου από την Κολομβία έχει αφιερώσει τις τελευταίες δύο δεκαετίες της ζωής του σε έναν ανώτερο σκοπό: να γεμίσει πάνω από 450 βιβλιοθήκες, σχολεία και κέντρα μελέτης στην Κολομβία με βιβλία που βρίσκει στα σκουπίδια.«Σώζοντας» βιβλία από τα σκουπίδια, ο «βασιλιάς των βιβλίων όπως τον αποκαλούν στη γειτονιά του, έχει βοηθήσει πάνω από 22.000 Κολομβιανούς σε ευάλωτες, κυρίως αγροτικές περιοχές της χώρας να φανταστούν ένα καλύτερο μέλλον.

Το έργο του ξεκίνησε από τα τέλη του 1997, όταν ο Gutiérrez ξεκίνησε να εργάζεται ως οδηγός απορριμματοφόρου στην Μπογκοτά. Όσο έκανε την νυχτερινή βάρδια, παρατηρούσε όλο και περισσότερο πόσα παρατημένα βιβλία έβρισκε στα σκουπίδια. Με τη βοήθεια της συζύγου του, αποφάσισε να χτίσει μια βιβλιοθήκη στο σπίτι του που θα ήταν για όλη τη γειτονιά. 10 χρόνια αργότερα έγινε η βάση του εγχειρήματός του και ένα ίδρυμα.

Το πρώτο βιβλίο που βρήκε ήταν ένα απόσπασμα της «Άννας Καρένινα» του Τολστόι. Σύντομα ακολούθησε ο «Μικρός Πρίγκηπας», διάφορα μυθιστορήματα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αλλά και πολλά μυθιστορήματα, συλλογές ποιημάτων και διδακτικά βιβλία. Σύντομα, όλη η γειτονιά έμαθε τους θησαυρούς που μάζευε στο σπίτι του και διάφοροι γονείς του χτυπούσαν δειλά την πόρτα για να ζητήσουν βοηθήματα και σχολικά βιβλία για τα παιδιά τους, καθώς οι ίδιοι δεν μπορούσαν να τους τα παρέχουν. Πλέον, το εγχείρημα έχει επεκταθεί: λαμβάνουν τηλεφωνήματα από διάφορες περιοχές της χώρας από ανθρώπους που θέλουν να χαρίσουν ή να λάβουν βιβλία. Ύστερα, το ζευγάρι επιλέγει τι θα σταλεί πού. Ανάλογα με την απόσταση, ο οργανισμός είτε θα παραδώσει ο ίδιος τα βιβλία με δικό του όχημα, είτε θα αναζητήσει τον καλύτερο και ταχύτερο τρόπο παράδοσης. Μέχρι σήμερα, οι προσπάθειές τους έδωσαν τη δυνατότητα να φτάσουν πάνω από 450 σημεία στη χώρα. Στο τέλος του 2017, το ίδρυμα έστειλε πέντε κιβώτια βιβλίων με αεροπλάνο στην ιθαγενή κοινότητα Huitotacueimaní, στη νότια Κολομβία, μια περιοχή που χαρακτηρίζεται από τις ζούγκλες και τα ποτάμια της. Μέρα αργότερα, ένας από τους ηγέτες της κοινότητας απάντησε με ένα τηλεοπτικό μήνυμα λέγοντας ότι όλες οι αυτόχθονες κοινότητες της περιοχής περιμένουν τον άρχοντα των βιβλίων – και περισσότερα βιβλία, επίσης – με ανοιχτές αγκάλες.

Ο ίδιος καμαρώνει για το επίτευγμά του και κλείνει λέγοντας: «Η πιο πολύτιμη κληρονομιά που μπορούμε να αφήσουμε στα παιδιά μας είναι η παιδεία». Ο Gutiérrez και η οικογένειά του ονειρεύονται να κατασκευάσουν ένα μουσείο βιβλιοθήκης στη Μπογκοτά, το οποίο θα περιλαμβάνει ένα εργαστήριο ανακύκλωσης, μια τράπεζα βιβλίων και μια συλλογή λογοτεχνικών κλασικών, και επιδιώκουν να συνεχίσουν να φέρνουν τον θαυμάσιο κόσμο της ανάγνωσης στους πιο ευάλωτους τομείς της χώρας. Το ίδρυμα εκτιμά ότι η κατασκευή του μουσείου της βιβλιοθήκης θα απαιτήσει 800 εκατομμύρια πεσσοί της Κολομβίας (238.000 ευρώ), τους οποίους ελπίζουν να εξασφαλίσουν σύντομα .”Ο κόσμος χρειάζεται περισσότερες πρωτοβουλίες σαν αυτή, γιατί σε μια περιοχή που δεν έχει πρόσβαση σε πολλούς πόρους, ένα βιβλίο γίνεται σύμβολο ελπίδας”, λέει ο Gutiérrez. “Ακούστε, αν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουνο ένας τον άλλο όπως κάνουν σε πολλά από τα βιβλία που έχω διαβάσει, αυτόν τον πλανήτη θα κυβερνούσε μόνο η αγάπη”

Αν θες τη γνώμη μου,δεν θα βρεις ποτέ κάποιο βιβλίο/ εγχειρίδιο που θα σε διδάξει πως να είσαι  καλός άνθρωπος, είναι κάτι που έχεις μέσα σου. Μπορούν όμως τα βιβλία να σε βοηθήσουν να να προβάλεις την καλύτερη ‘έκδοση’ του εαυτού σου.  Καλές γιορτές και καλή ανάγνωση !! Μαρίνα

Φωτογραφιες lifo, efsyn, irishtimes

#ροζδύναμη

Σχόλια

Comments

  1. Αυτό είναι το αγαπημένο μου άρθρο, μακράν…ανθρώπινο, τρυφερό και αισιόδοξο!

Leave a Reply to KATERINA Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *