Η Έλενα Αλωνεύτη είναι απόφοιτη του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου, με τίτλο σπουδών Λογοπαθολογία/ Λογοθεραπεία, από όπου αποφοίτησε με Άριστα. Ιδιωτεύει στη Λευκωσία, δουλεύοντας με ένα ευρύ φάσμα διαταραχών. Παρέχει υπηρεσίες Λογοθεραπείας οι οποίες συμπεριλαμβάνουν τη Συμβουλευτική Γονέων, την Πρόληψη, Αξιολόγηση, Διάγνωση, Θεραπεία και Αποκατάσταση των διαταραχών του Λόγου, της Ομιλίας και Επικοινωνίας, τόσο σε παιδιά όσο και σε ενήλικες. Η κα. Αλωνεύτη είναι εκπαιδευμένη στο σύστημα Εναλλακτικής και Επαυξητικής Επικοινωνίας GRID 3 και στο γλωσσικό σύστημα ΜΑΚΑΤΟΝ. Είναι εκπαιδευμένη στην παροχή θεραπειών μέσω του προγράμματος “Phoneme Touch and Say”, καθώς επίσης και στην Παιχνιδοθεραπεία. Έχει παρακολουθήσει σειρά σεμιναρίων που αφορούν ενήλικες και παιδιά.  

Πολλοί γονείς συχνά θεωρούν, πως οι λογοθεραπευτές επί το πλείστον παίζουν με τα παιδιά τους και πως στην πραγματικότητα η θεραπευτική ώρα είναι ώρα για παιχνίδι. Ε λοιπόν, σας επιβεβαιώνω πως ναι, σε διάφορες περιπτώσεις, η ώρα της θεραπείας είναι ώρα παιχνιδιού. Πιο συγκεκριμένα καλό θα ήταν να έχετε πάντα στο πίσω μέρος του νου σας, πως ΠΟΤΕ ένας λογοθεραπευτής δεν παίζει χωρίς κάποιο συγκεκριμένο στόχο.

Το παιχνίδι αποτελεί την μόνη φυσική μάθηση των παιδιών. Κάθε παιδί μπορεί να μάθει εύκολα μέσω παιχνιδιού. Αποτελεί μέσo μάθησης και διασκέδασης. Μέσω παιχνιδιού το παιδί μπορεί να επικοινωνεί, να δημιουργεί και να ανακαλύπτει τον κόσμο. Σημαντικό να σημειώσουμε πως, ο τρόπος που παίζει ένα παιδί, μπορεί να μας δείξει σε ποιο στάδιο ανάπτυξης βρίσκεται. Συνεπώς, το παιχνίδι βοηθά σε λεκτικό, κοινωνικό, γνωστικό και συναισθηματικό επίπεδο.

Κάπου στο κομμάτι τώρα της λογοθεραπείας, κάνει την εμφάνισή του και ένας άλλος όρος, η παιχνιδοθεραπεία. Η παιχνιδοθεραπεία, βασίζεται στην ανάγκη ενός παιδιού για παιχνίδι και εξερεύνηση. Στην περίπτωση της παιχνιδοθεραπείας, ο θεραπευτής μπορεί να κατέχει ενεργό ρόλο – συνεπώς να κατευθύνει το παιχνίδι του παιδιού, ή μη ενεργό ρόλο – όπου το παιδί κατευθύνει το παιχνίδι του και κατά συνέπεια και τον θεραπευτή. Και στις δύο αυτές παραμέτρους της παιχνιδοθεραπείας, δίνεται χώρος στο παιδί να εκφραστεί ελεύθερα, δίχως κανένα περιορισμό.

Μέσω της παιχνιδοθεραπείας το παιδί, μπορεί να αλληλεπιδράσει εύκολα με τον θεραπευτή του και βελτιώνει την ικανότητά του στην ανταπόκριση ερεθισμάτων. Ακόμη, μαθαίνει μέσω παιχνιδιού ρόλων και με τον τρόπο αυτό εμπλουτίζει τις γλωσσικές και κοινωνικές του δεξιότητες. Το παιδί, μέσω της παιχνιδοθεραπείας μπορεί να εκφραστεί πιο ελεύθερα, κατανοεί και μπαίνει στη θέση του άλλου και ξεκινάει το παιχνίδι του να γίνεται λειτουργικό, να έχει σκοπό.

Μέσω του αγαπημένου παιχνιδιού ενός παιδιού, μπορούμε να κερδίσουμε πολλά. Έχουμε την ικανότητα να εμπλουτίσουμε το λεξιλόγιό του με νέες λεξούλες, να δομήσουμε ορθές προτάσεις και κατά συνέπεια ορθά δομημένο λόγο, να δημιουργήσουμε σημασιολογικά δίκτυα, να προωθήσουμε την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και άλλα πολλά.

Συνεπώς, καταλήγουμε στο συμπέρασμα, πως το παιχνίδι αποτελεί ένα βασικό τρόπο μάθησης. Ο θεραπευτής παίζει με το παιδί, με μόνο γνώμονα να επιτύχει τους στόχους που έχει θέσει. Η λογοθεραπεία, συνδέεται αρκετά με την παιχνιδοθεραπεία, όμως δεν την αντικαθιστά. Σημαντικό να σημειωθεί, πως η παιχνιδοθεραπεία δεν είναι ο τρόπος προσέγγισης για κάθε παιδί. Χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι, σε διαφορετικές περιπτώσεις!

Μην ξεχνάτε ΟΛΟΙ μαθαίνουν, ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ, ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟ.

#ροζδύναμη

Σχόλια

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *