Ανοίγω τη μεγάλη τσάντα…

Ανοίγω τη μεγάλη τσάντα, βγάζω το μικρό τσαντάκι, κλείνω τη μεγάλη τσάντα, ανοίγω το μικρό τσαντάκι, βγάζω τη μάσκα, κλείνω το μικρό τσαντάκι, ανοίγω την μεγάλη τσάντα, βάζω μέσα το μικρό τσαντάκι, κλείνω τη  μεγάλη τσάντα. Τραβάω τα λαστιχάκια της μάσκας να χαλαρώσουν, φοράω τη μάσκα. Μπαίνω στο μαγαζί.

Σκοτεινιά. Ανοίγω τη μεγάλη τσάντα, βγάζω τη θήκη των γυαλιών, κλείνω τη μεγάλη τσάντα, ανοίγω τη θήκη των γυαλιών, βάζω μέσα τα γυαλιά ηλίου που φόραγα, κλείνω τη θήκη, ανοίγω την μεγάλη τσάντα, βάζω τη θήκη των γυαλιών, κλείνω τη  μεγάλη τσάντα. Πάω στο ράφι, παίρνω τα γιαούρτια.

Προχωράω προς το ταμείο, θυμάμαι κάτι ακόμα, ξαναγυρίζω, το παίρνω και φτάνω πλέον στην ουρά του ταμείου. Στο ταμείο ανοίγω τη μεγάλη τσάντα, βγάζω το πορτοφόλι, κλείνω τη μεγάλη τσάντα, ανοίγω το πορτοφόλι, πληρώνω, παίρνω τρία άχρηστα χαρτάκια για έξι ευρώ πράγματα, τα βάζω στο πορτοφόλι, κλείνω το πορτοφόλι, ανοίγω την μεγάλη τσάντα, βάζω μέσα το πορτοφόλι, κλείνω τη  μεγάλη τσάντα.

Βγαίνω έξω. Ανοίγω τη μεγάλη τσάντα, βγάζω το μικρό τσαντάκι, κλείνω τη μεγάλη τσάντα,  βγάζω τη μάσκα από το πρόσωπό  μου, ανοίγω το μικρό τσαντάκι, βάζω μέσα τη μάσκα, κλείνω το μικρό τσαντάκι, ανοίγω την μεγάλη τσάντα, βάζω μέσα το μικρό τσαντάκι, κλείνω τη  μεγάλη τσάντα.

Προχωράω λίγο και ουπς…  Ξέχασα να φορέσω γυαλιά! Ανοίγω τη μεγάλη τσάντα, βγάζω τη θήκη των γυαλιών, κλείνω τη μεγάλη τσάντα, ανοίγω τη θήκη των γυαλιών, βγάζω τα γυαλιά από μέσα, φοράω τα γυαλιά, κλείνω τη θήκη, ανοίγω την μεγάλη τσάντα, βάζω μέσα τη θήκη των γυαλιών, κλείνω τη  μεγάλη τσάντα.

Γυρνάω σπίτι. Αυτοχαστουκίζομαι. Αυτοπυρπολούμαι. “-Αθώα, κύριε Πρόεδρε!”

#ροζδύναμη