Πόσα από αυτά που είμαστε, δεν είναι; Πόσα περιττά, πόσα επιπλέον, πόσα επίπλαστα, πόσα γραμμάρια δήθεν κι άμυνας μπορεί να σηκώσει ένα τούλι… Κάποτε σκίζεται.…
Ξέρεις εκείνα τα βότσαλα, τα λεία… που τα χέρια δεν σκαλώνουν σε καμιά τους κουφαλίτσα; Κι όταν τα γυρίζεις ανάποδα, να χαϊδέψεις την κοιλιά τους,…
Σήμερα ξύπνησα μετά από πολλές ώρες ύπνου, έτσι για αλλαγή. Απόλαυσα το τίποτα. Έσβησα. Το είχα ανάγκη. Όχι εγώ. Το σώμα μου. Και έκλεισε τον…
Καμιά φορά τσουλάς… ξεχνιέσαι κι αντί να περπατάς στακάτα, ρολάρεις. Και σαν το βάζο χύνεσαι. Μία βούλα εκεί. Το 1. Δύο βούλες απέναντι. Το δύο.…
Πρόσφατα έχασα μια Γυναίκα. Από εκείνες που εκτίμησα, που αγκάλιασα, που κοίταξα ολόισια, άνοιξα το πορτάκι και τον ενθουσιασμό μου. Ήταν πράγματι ιδιαίτερη. Την είδα…
Με θυμόταν! Είναι μαγικό. Θυμόταν τότε που… Μπήκε στο μπαρ. Πόσο ηλεκτρισμένο να βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο, στο τυχαίο. Ε ναι, μου χαμογέλασε. Δεν μπορούσε…
Είμαι εκεί. Θα είμαι εκεί. Στον Εαυτό μου, δίπλα, μέσα, πάνω και κάτω. Να με σηκώνω. Να με στηρίζω. Να με σπρώχνω! Πόσα συμβαίνουν σε…
Ανοίγεις τα μάτια. Άλλοτε με διάθεση, άλλοτε νυσταλέα. Αλλά πάντοτε ο Οργανισμός σου ξυπνά κι αναμένει με έκπληξη τι θα αντικρίσει. Τι καιρό κάνει, πόσο…
Δεν τις ξέρεις από νήπιο, ούτε καν από τα μαθητικά σου χρόνια. Πέρασε ο Χρόνος, ξέφτισαν οι συνήθειες, αλλάξαν οι προτεραιότητες και προστέθηκαν καινούργιοι σπόροι…
…άνθρωποι ψηλοί, άνθρωποι ρηχοί, άνθρωποι που έρπονται, που πηδούν, υπερπηδούν εμπόδια και πουγκιά γεμισμένα με βότσαλα βαριά. Άνθρωποι-αστέρια που λάμπουν και ίπτανται πάνω από σύννεφα,…