Χούφτες είμαστε. Που αδειάζουν, που γεμίζουν, που βαραίνουν… χούφτες όχι ερμητικά κλεισμένες, με τόσες δα σχισμές να προσπαθούν να υπερκαλύψουν η μια την άλλη, σαν…
Πόσα από αυτά που είμαστε, δεν είναι; Πόσα περιττά, πόσα επιπλέον, πόσα επίπλαστα, πόσα γραμμάρια δήθεν κι άμυνας μπορεί να σηκώσει ένα τούλι… Κάποτε σκίζεται.…