Δεν τις ξέρεις από νήπιο, ούτε καν από τα μαθητικά σου χρόνια. Πέρασε ο Χρόνος, ξέφτισαν οι συνήθειες, αλλάξαν οι προτεραιότητες και προστέθηκαν καινούργιοι σπόροι στο παρτέρι. Για να αποπροσανατολίζουν.
Μεγαλώνοντας, συνειδητοποιείς πως χρειάζεσαι ξανά ανθρώπους. Να μιλάς, να ακούς, τη φωνή και τις σκέψεις. Οι ενήλικες φιλίες, μεγάλο κεφάλαιο. Είναι εκεί, αλλά εσύ; Είσαι εκεί, πιο εκεί από ποτέ, αλλά αυτές;
Πρόσωπο περνάνε από τη ζωή σου. Κι εσύ αναρωτιέσαι αν μπορούν να σε σηκώσουν.
Ενήλικες Φιλίες… Φιλίες που πρέπει να τους ανοιχτείς, να τους υποσχεθείς, να τους υποταχθείς. Γιατί ο Χρόνος κυλά ανάποδα και ρουφιέται προς τα μέσα, προς τα πίσω. Κι αξίζει αυτό που η ανασφάλειά σου ονοματίζει «ρίσκο», να το πάρεις, να το δώσεις, να το γεμίσεις, και να κάνεις απλώς ενήλικο.
Γιατί ενήλικο είναι αυτό που συνειδητοποιείς, που αντέχεις που πονάς. Διαφορετικά.
Και η Φιλία θα είναι πάντα Επιλογή. Για όσο κρατήσει. Όπως και ό,τι άλλο ενήλικο.
Γιατί ενήλικο είναι αυτό που συνειδητοποιείς, που αντέχεις που πονάς. Διαφορετικά.
Και η Φιλία θα είναι πάντα Επιλογή. Για όσο κρατήσει. Όπως και ό,τι άλλο ενήλικο.
Φοίβη.-
#ροζδύναμη
Γεια! Είμαι η Φοίβη Σιταρά, επαγγελματίας κειμενογράφος / δημοσιογράφος. Λατρεύω τις γάτες, τη Μουσική (goth, celtic, electro, classical), τη Σοκολάτα, τον Αφρώδη Οίνο, τις Μηχανές, τα HOGs (games). Με έλκουν οι άνθρωποι που ξέρουν να γελούν, να δίνουν, να ανοίγονται, να ψάχνονται.
Σχόλια