40 χρόνια με τους The Cure

Το 2019 έχουμε δύο πολύ σημαντικούς λόγους να χαιρόμαστε. Ο πρώτος είναι ότι οι The Cure επιστρέφουν με νέο album που θα βγει στην αγορά προς το τέλος του 2019 και ο δεύτερος λόγος είναι ότι στις 17 Ιουλίου του 2019 θα επισκεφτούν τη χώρα μας στα πλαίσια του Eject Festival στην Αθήνα. Κλείνοντας 40 χρόνια από το πρώτο τους album (Three Imaginary Boys – 1979), αυτός ο χρόνος σημαίνει πολύ περισσότερα από άλλες χρονιές για αυτούς τους θρυλικούς μουσικούς.

Ένα συγκρότημα που έχει πειραματιστεί με post-punk, new wave, alternative rock και gothic rock, κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι υπήρξαν και συνεχίζουν να θεωρούνται πηγή έμπνευσης και επιρροής για πολλά υπάρχοντα και εκκολαπτόμενα συγκροτήματα. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι κάθε τους album είχε ένα διαφορετικό συναίσθημα που σε έκανε να αντιλαμβάνεσαι επίσης και τον ψυχισμό του frontman Robert Smith. Επαναστάτης της μουσικής, δεν ακολούθησε την πεπατημένη και τις τάσεις της εποχής, ήθελε πάντα να εξελίσσεται και να εκφράζεται όπως ένιωθε την εκάστοτε στιγμή. Από τα ψηλά στα χαμηλά, πάντα στα άκρα, δεν δεχόταν ποτέ να καταδεχτεί το μέσο. Από τον απόλυτο έρωτα, τη μελαγχολία, τον θάνατο αλλά και την απόλυτη ευτυχία που διηγούταν στους στίχους του, οι The Cure πάντα κατάφερναν να αφήσουν τη δική τους υπογραφή και να μιλάει όλος ο κόσμος για αυτούς.

Με μεγάλες επιτυχίες όπως τα ”Just Like Heaven”, ”Lovesong”, ”Lullaby” και ”Boys Don’t Cry” εγώ θα πρότεινα επίσης όχι τόσο γνωστά τραγούδια τους που μπορούν πραγματικά να τα εκλάβει κανείς σαν ψυχοθεραπεία. Οι The Cure άλλωστε πάντα μίλαγαν πρώτα στη καρδιά και μετά στο μυαλό.

Όμως, λόγω του ότι είναι σημέρα Παρασκευή, νομίζω ότι πρώτα πρέπει να τιμήσουμε τον απόλυτο ύμνο της Παρασκευής και την αρχή ενός χαλαρού Σαββατοκύριακου.

The Cure – Friday I’m In Love (album Wish – 1992)

The Cure – Prayers For Rain (album Disintegration – 1989)

The Cure – This Twilight Garden (single High – 1992)

The Cure – All I want (album Kiss me, Kiss me, Kiss me – 1987)

#ροζδύναμη