Πώς είναι άραγε να μεγαλώνεις με ένας γονιό που είναι χρήστης ουσιών; Να βλέπεις επί καθημερινή βάση τον γονιό σου να καταστρέφεται. Πόσο μάλλον όταν το ζεις από την νηπιακή βρεφική ηλικία.
Κάτι γνωστοί μου είχαν παντρευτεί και στην ζωή τους ήρθε και το μωρό. Ο πατέρας παλιότερα ήταν χρήστης ουσιών αλλά με το που γνώρισε την σύζυγό του πήρε την απόφαση να τα σταματήσει όλα και να φτιάξει την ζωή του ή μάλλον την ζωή τους. Την λάτρευε την γυναίκα του.
Όλα κυλούσαν ήρεμα και ωραία. Ο πατέρας δούλευε σε μια εταιρεία και η μητέρα ήταν εκπαιδευτικός. Το παιδί μεγάλωνε κάθε μέρα και περισσότερο και έκανε τους γονείς του ακόμα πιο ευτυχισμένους. Σκεφτοντουσαν και για δεύτερο παιδί. Να έχει ένα αδερφάκι ο γιος τους.
Μία μέρα κηρύσσει πτώχευση η εταιρεία που δούλευε ο πατέρας. Ήταν τότε που είχε ξεκινήσει η οικονομική κρίση στην Ελλάδα και έδειχνε τα σημάδια της σιγά σιγά. Έτσι έμειναν πολλοί άνθρωποι χωρίς δουλειά και χωρίς αποζημίωση. Δεν το έβαλε κάτω και έψαχνε κάθε μέρα και άλλη δουλειά.
Έψαχνε πόσο καιρό με αποτέλεσμα να μην βρίσκει κάτι. Το σενάριο για δεύτερο παιδί το άφησαν προς το παρόν στην άκρη. Ένιωθε άχρηστος,ανήμπορος ότι δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στην οικογένεια του. Η γυναίκα του τον στήριζε και τον καθησύχαζε όσο μπορούσε.
Με όλο το άγχος και το στρες που είχε δυστυχώς βρήκε παρηγοριά στις παλιές καλές συνήθειες του. Ξεκίνησε στα πολύ ελαφριά ναρκωτικά και σιγά σιγά πήγαινε στα πιο βαριά. Η γυναίκα του το κατάλαβε και κάθε μέρα μάλωναν γι’αυτό. Το παιδί εκεί που ήταν η μόνη του λύτρωση από όλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε, ξαφνικά του ήταν αδιάφορο.
Το παιδί τότε ήταν 4 ετών. Έβλεπε ότι δεν τραβούσε το ενδιαφέρον του πατέρα του. Όσες προσπάθειες και αν έκανε ώστε να του τραβήξει την προσοχή πολλές φορές ήταν και η αιτία για φωνές. Ήταν κλειστή κοινωνία και άρχισαν οι ψίθυροι. Ακόμα και στο σχολείο του μικρού. Μια μέρα σχολαει ο μικρός και ρωτάει την μαμά του αν ήταν άρρωστος ο μπαμπάς του. Τι να απαντήσει η κοπέλα. Το διαχειρίστηκε όπως έπρεπε.
Έβαλε “ωτοασπιδες” σε ότι ακουγόταν και έδινε την μάχη ώστε να ” ξαναγυρίσει” πίσω ο σύζυγος της. Όχι τόσο για εκείνη αλλά για το παιδί. Το παιδί λάτρευε και τους δύο γονείς του και ένιωθε ανασφάλειες και μονίμως ενοχές για το πώς τον αντιμετώπιζε ο πατέρας του. Η μητέρα είχε συμμάχους τους παππούδες του μικρού και ξεκίνησε τον δικό της αγώνα.
Μετά από πολλή συζήτηση και κυρίως από την γυναίκα του,αποφάσισε να πάει για απεξάρτηση. Να συμβουλευτεί έναν ψυχολόγο. Και να κάνει μία νέα αρχή με την οικογένειά του. Δεν ήταν ο μόνος που έμεινε χωρίς δουλειά. Απλά ήταν αδύναμος να το αντιμετωπίσει όπως θα έπρεπε. Συμβουλεύτηκαν και παιδοψυχολογο και για το παιδί.
Έπειτα από τον τεράστιο αγώνα που έδωσαν όλοι τους,το κατάφεραν. Ξαναεγιναν η οικογένεια που ήταν και προηγουμένως. Βρήκε πάλι δουλειά και έχουν και δεύτερο παιδί πλέον.Ευτυχώς το παιδί έζησε μόνο αδιαφορία και φωνές. Όχι ότι ήταν και λίγο. Αρκετά παιδιά έχουν βιώσει και ο γονιός να κάνει χρήση μπροστά τους. Κάποια άλλα έχουν δει να πεθαίνει ο γονιός τους από χρήση. Ευτυχώς σε αυτήν την περίπτωση δεν υπήρξε τέτοιο θέμα.
#ροζδυναμη
Το όνομα μου είναι Μαρία και είμαι από την Θεσσαλονίκη. Έχω σπουδάσει βοηθός βρεφονοπιοκομού. Είμαι στην Κύπρο τα τελευταία δύο χρόνια. Ζω πλέον στη περιοχή του Λάρνακα. Μέσω της στήλης μου θα συζητήσω ότι έχει σχέση με Παιδιά. Θα ανταλλάξουμε απόψεις, θα λύσουμε ό, τι υπάρχει και γενικά, θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο πάντα για τα παιδιά και τους γονείς τους.
Σχόλια