Με “έπιασε” άγχος.

     

• 

“Δεν ξέρω γιατί με” πιάνει” αυτό. Έρχεται και με βρίσκει. Με πνίγει. Στη δουλειά, στο σπίτι, στο ενδεχόμενο ταξιδιού, στα πάντα. Στην αρχή θυμάμαι το έπαθα μια φορά. Πάνε χρόνια. Μια σκέψη και ήταν αρκετή για να καθορίσει την εξέλιξη της εκδρομής μας. Μετά ακολούθησαν κάποιες κρίσεις έντονου άγχους αλλά πλέον η κατάσταση είναι πραγματικά ανεξέλεγκτη. Κοιμάμαι και ξυπνάω με ένα βάρος. Αναπνέω αλλά πονάω. Ταχυκαρδία, αίσθηση πνιγμού, βρεγμένα από τον ιδρώτα χέρια, δυσκολία συγκέντρωσης και αντίδρασης.

• 

      Πάει καιρός που δεν πάω κάπου μόνος. Που  ο χρόνος περναει και εγώ μένω στάσιμος, καθηλωμένος, σχεδόν παγωμένος. Εκεί, κουλουριασμένος στο κρεβάτι περιμένοντας να νιώσω καλύτερα για να σηκωθώ. Δεν θέλω κανέναν. Κλείνομαι! Ούτε να ακούω ούτε να βλέπω. Μετά σηκώνομαι όμως και πάλι με το άγχος.
      Βοήθησε με να το διώξω. Μάθε μου να το ελέγχω. Φοβάμαι”

• 

       Η θεραπεία άγχους, είναι ίσως μια από τις πιο διαδεδομένες και περιζήτητες θεραπείες. Ένα από τα πιο συχνά προβλήματα του σύγχρονου κόσμου. 
Έρχεται και σε ορίζει. Σε κάνει υποχείριό του και αν δεν του συμπεριφερθείς με σεβασμό,αν δεν το ακούσεις και δεν νιώσεις τις νότες του, δεν κατανοήσεις τον ρυθμό του, θα συνεχίσει να σου στέλνει ακόμη πιο ηχηρές μελωδίες οι οποίες πιθανόν να γίνουν κραυγές.
Είτε πρόκειται για μαθητές, φοιτητές και εργαζόμενους, είτε πρόκειται για ελεύθερους, για έγγαμους, για νέους ή μεγαλύτερους, για άνδρες ή γυναίκες, για επιχειρηματίες και υπαλλήλους όλοι επιθυμούν το ίδιο.
Να απαλλαγούν.

• 

       Όμως αν δεν μάθεις πρώτα από τι θέλεις να απελευθερωθείς, πως θα απαλλαγείς; Αν δεν μελετήσεις αυτό που θες να παλέψεις, πως θα καταστρώσεις στρατηγική; Αν δεν μάθεις ποιες είναι οι ανάγκες σου πως θα τις διεκδικήσεις; Και αν τις μάθεις και δεν τις ικανοποιήσεις, πως φαντάζεσαι ότι μπορείς να ζεις χωρίς το άγχος;
      Στην προσπάθειά σου λοιπόν για να απαλλαγείς είναι απαραίτητο να το ακούσεις.Να πάρεις απόσταση και να σκιαγραφήσεις τις κινήσεις του. Να το επικοινωνήσεις. Να βρεις τους λόγους για τους οποίους ήρθε. Να δεις τις ανάγκες σου. Να δεις τα γιατί του που σε πνίγουν και τα θέλω του που σε καταπιέζουν. Και ύστερα θα θυμηθείς και πάλι πως να αναπνέεις. Πως να ηρεμείς. Πότε θα το χρειάζεσαι και πότε θα σε δυσκολεύει. Πως θα το κρατάς παραγωγικό και από τι θα σε προστατεύει. Να συνθέσεις τις νότες του σε ένα αρμονικό τέμπο.

• 

      Τότε, θα έχει έρθει η ώρα να το “πιάσεις” εσύ και αυτό σου υπόσχεται πως θα πάψει το κρυφτο-κυνηγητό.