μια σειρά από ατυχή γεγονότα…

Dear friends, beloved pinkies

Θα με θεωρείτε ανακόλουθη, αναβλητική και ανεπρόκοπη, αλλά μη με παρεξηγείτε που δεν είμαι στην ώρα μου τελευταία για το Talk To The Paw… Η καλή μου φίλη Φοίβη έδειξε κατανόηση…

Η χιουμανίτσα μου που λέτε, μετά από την προδοσία των καλοκαιρινών διακοπών, ξανά-υπέπεσε σε σφάλμα μεγάλο που πάει κόντρα στην αρχική μας συμφωνία και φυσικά κόντρα στα προσωπικά μου συμφέροντα!!!

Η αρχική μας συμφωνία ήταν πως θα ήταν full-time δουλάρα μου και κάπου κάπου θα της επέτρεπα να κάνει κανένα freelance προτζεκτάκι, να βγάλει κανένα ευρουλάκι να μου αγοράσει καλούδια… κι όλα κυλούσαν ομαλά αυτά τα δύο χρόνια, με αμοιβαίες υποχωρήσεις και ανεκτικότητα από μέρους μου…

Πήρε θάρρος η κυρία όμως και αποφάσισε να γίνει entrepreneur και έμπλεξε με e-shop και τέτοιες βλακείες που ασχολείστε εσείς οι χιούμανς… Που πας κυρά μου να μπλέξεις πάλι, εσύ δε φρίκαρες στην ανάμνηση τόσων χρόνων που έτρεχες σαν την τρελή και γύρναγες με τα νεύρα κρόσι και δούλευες κι από το σπίτι και τα νεύρα γινόταν δαντέλα κοπανέλι κρητικό; (εγώ δεν έζησα αυτές τις μέρες τις έχω ακούσει από διηγήσεις)

Δεν είμαστε ωραία στο σπιτάκι μας, ιδίως τώρα που πάει ξανά σχολείο το σκασμένο το χιουμαναράκι και ο χιούμαν έρχεται τις μεγάλες ώρες;;; Που πας άπονη γύρνα πίσω… Αμάρτησε για το γατί σου ρε γμτω!!

Είπα και ‘γω να το παίξω καλή τώρα που τη βλέπω πιεσμένη (γιατί οι υπόλοιποι δε νοιάζονται όπως εγώ…) και όλα πήγαν στραβά… Μια σειρά από ατυχή γεγονότα μας έχουν απομακρύνει και φυσικά εγώ δε φταίω σε τίποτα…

1^ο γεγονός η μάχη της φακής… Μαγειρεύει η χιουμανίτσα φακές και χρησιμοποιεί ένα μεγάλο δοχείο με καπάκι… Τις βάζει για βράσιμο (μπλιαχ και ιου) και αντί σαν καλή νοικοκυρά να βάλει το δοχείο πίσω στο ντουλάπι, το βάζει στον πάγκο που εγώ αράζω δίπλα στο ψυγείο και δεν κλείνει και το καπάκι… Να πάω λέω να την ενημερώσω μη γίνει καμιά ζημιά… ανεβαίνω λοιπόν στον πάγκο ΜΟΥ και προσπαθώ να την ειδοποιήσω για το βάζο, αυτή δεν καταλαβαίνει τα νοήματά μου… μπαίνει κουνούπι, λέω πάω να το πιάσω μην την τσιμπήσει. Κάνω μια μπαλετική κίνηση όλο χάρη και έτσι ίσα ίσα ακουμπάω το βάζο, ΠΟΥ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΛΕΙΣΕΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΑΚΙ και ουπς… χύνονται ΠΑΝΤΟΥΥΥΥΥΥΥΥ 2.5 κιλά φακές Καστοριάς βιολογικής παραγωγής… Δε θυμάμαι τι έγινε μετά να σας πω γιατί με έπιασε μια νύστα και μπήκα κάτω από το 2πλό κρεβάτι να κοιμηθώ… ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ!!!

2^ο γεγονός αδέσποτα κακάκια… Η χιουμανίτσα για να γλυτώσει τα μεταφορικά όταν μου παρήγγειλε τροφή, πήρε και μια «ακριβή» άμμο που είχαν σε προσφορά και έτσι βγήκε μία-η-άλλη με αυτή που μου παίρνει συνήθως (τσίπισσα η τύπισσα). Αυτή όμως δεν είναι άμμος σκέτο, είναι κινούμενη άμμος… δεν ξέρω από τι υλικό είναι, αλλά εγώ η δόλια βυθίζομαι εκεί μέσα δεν μπορώ να ισορροπήσω και τίποτα δεν γίνεται όπως πρέπει… Έκανα λοιπόν κι εγώ τις ανάγκες μου, ξέρετε number1 & 2 και σαν καλό και καθαρό γατί είπα να σκεπάσω την number1, εφόσον είχα κάνει τη number2 (advanced calculus) με τη δύναμη και την ισχύ που είχα συνηθίσει να χρησιμοποιώ… Αποτέλεσμα να εκτοξεύσω (Ground Control to major Tom) κάποια κακάκια στον περιβάλλοντα χώρο… Ουπς! ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ Κ@ΛΟΑΜΜΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΟΥΒΑΛΗΣΕ, τι να κάνω; Δεν ξέρω τι έγινε μετά, γιατί είχα φάει πιει και χ3σει και νύσταξα (κάτω από το κρεβάτι κλπ κλπ)… ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ!!!

Γίνανε και κανά- δυο μικροπαρεξηγησούλες που πάλι δεν έφταιγα… της δάγκωσα τον αστράγαλο ενώ παίζαμε και κοιμήθηκα στα μαύρα ασιδέρωτα… δε φτάνει δλδ που περνάω τι περνάω, έχω και τη χιουμανίτσα να μου λέει «πτανάκι θα με πεθάνεις»… Αχαριστία, αγνωμοσύνη μετατόπιση ευθυνών… τι να πεις… χιουμανς!