Ζωή χωρίς άλλοθι

Πως είναι άραγε η ζωή χωρίς να έχεις πλέον μηδαμινό χρόνο, χωρίς να πνίγεσαι, να πιέζεσαι, να βιάζεσαι;

Χωρίς να μπορείς πια να χρησιμοποιήσεις δικαιολογίες του τύπου «δεν προλαβαίνω»;!

Ζωή χωρίς ζωή.

Μέρες ολόδικές σου.

Μέρες χωρίς ονομασία.

Μέρα χωρίς μέρα. Χωρίς να είναι μια δεύτερη ή μια τρίτη, στη σειρά.

Μέρες που ξημερώνουν και νυχτώνουν, ανατέλλουν και δύουν χωρίς σημασία, χωρίς προτεραιότητα.

Μέρες ολόδικές σου.

Πως είναι άραγε αυτή η ζωή δίχως χρόνο τελικά; Δίχως προορισμό; Δίχως στόχο, πίεση, ρουτίνα;

Μια ζωή χωρίς το άλλοθι. Μια ζωή ελαφριά. Τόσο που τη φυσάς και πάει παρακάτω, στον επόμενο μήνα, στον επόμενο τόνο, στην επόμενη απώλεια.

Κοίτα τη ζωή σου, πόσο γυάλινη, διάφανη έγινε. Ένας βόλος να τον κλωτσήσεις πάσα στο Επόμενο. Όποιο κι αν είναι αυτό.

Είναι αυτή η ζωή ή η επόμενη. Κι αν όχι, πότε θα περάσουμε στην Επόμενη;

Φοίβη.-

@ροζδύναμη