1.Δώστε όσον το δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για το πρόβλημα που παρουσιάστηκε στο κατοικίδιο σας. Παρακολουθείστε το κατοικίδιο σας και παρατηρήστε αν τρώει, αν ουρεί, αν αφοδεύει κτλ. Κρατήστε δείγμα ή έστω φωτογραφικό υλικό για να του δείξετε.
2.Μην πείτε ψέματα. Μπορεί να τον αποπροσανατολίσετε στη διάγνωση ενώ αρκετές φορές θα καταλάβει το ψέμα. Τίποτα δεν μπορεί να εκτιμηθεί περισσότερο απο την αλήθεια.
3.Το ζώο πρέπει να συνοδεύεται με το άτομο που το φροντίζει. Μην στείλετε το ζώο σας με κάποιο άτομο που θα σας κάνει την εξυπηρέτηση. Δε θα μπορεί να αντεπεξέλθει στις ερωτήσεις του κτηνιάτρου, κάτι το οποίο δε θα βοηθήσει στη διάγνωση του προβλήματος.
4.Η διάγνωση αρχίζει με το ιστορικό του ζώου (τις πληροφορίες που θα δώσει ο ιδιοκτήτης στον κτηνίατρο) και ολοκληρώνεται με την κλινική εξέταση και τις ειδικές εξετάσεις του ζώου. Μην απαιτείτε μόνο με μια ματιά ή τηλεφωνικώς να καταλήξει ο κτηνίατρος σε διάγνωση. Εκτός από παράνομο, δεν είναι ασφαλές. Σκέψου αν θα έκανες το ίδιο για το παιδί σου.
5.Όταν σας ενημερώνει ότι πρεπει να γίνουν περισσότερες εξετάσεις στο ζώο πχ ακτινογραφίες, υπέρηχος, αιματολογικές εξετάσεις, βιοψίες κτλ μην δυσανασχετείτε. Η σωστή και ολοκληρωμένη διάγνωση απαιτεί μια σειρά πληροφοριών που θα εξαχθούν μέσα από κάποιες εξετάσεις. Θυμήσου, το ίδιο κάνει κι ο γιατρός σου.
6.Ενημερώστε τον κτηνίατρο σας για την ιδιοσυγκρασία του κατοικιδίου σας. Αν δηληδή ο σκύλος σας είναι νευρικός, μπορεί να δαγκώσει, αν η γάτα σας στρεσάρεται εύκολα και μπορεί να γίνει επιθετική κτλ. Είναι δική σας ευθύνη να συγκατήσετε σωστά το κατοικίδιο σας για να εξεταστεί. Ο κτηνίατρος δεν είναι θηριοδαμαστής και τα χέρια του είναι τα πολύτιμα εργαλεία της δουλείας του! Είναι λογικό να προσπαθήσει να τα προφυλάξει. Σκεφτείτε ότι μετά απο εσάς έπονται άλλα ραντεβού ή χειρουργεία.
7.Η επίσκεψη στον κτηνίατρο δε θα σας λύσει το πρόβλημα. Η δουλειά του κτηνιάτρου, όπως και του γιατρού, είναι να εντοπίσει το πρόβλημα και να συστήσει την ανάλογη θεραπεία. Από εκεί και πέρα είναι δική σας ευθύνη να εφαρμόσετε σωστά και με ακρίβεια τις οδηγίες για τη θεραπεία του κατοικιδίου σας.
8.Η μεταφορά οποιουδήποτε ζώου πρέπει να είναι ασφαλής για τον κηδεμόνα του, τον κτηνίατρο, τους ανθρώπους και τα ζώα που βρίσκονται στο ιατρείο. Χρησιμοποιήστε πάντα λουρί μικρού μήκους για τους σκύλους, έτσι ώστε να βρίσκεται ακριβώς δίπλα σας και να τον ελέγχετε πλήρως. Αποφύγετε το λουρί αυξομειώμενου μήκους γιατί μπορεί να απομακρυνθεί δημιουργώντας προβλήματα π.χ. να δαγκώσει κάποιο ζώο ή να το δαγκώσουν. Τα υπόλοιπα ζώα μεταφέρονται πάντα σε κλουβί. Και ποτέ, μα ποτέ, μη μεταφέρετε ζώα στην αγκαλιά σας!
9.Όσο κι αν αγαπάτε τα ζώα και όση πείρα κι αν έχετε με αυτά δεν μπορείτε να καταλήξετε σε συμπεράσματα, και ακόμη χειρότερα, σε διάγνωση και θεραπεία. Πολλά νοσήματα μοιάζουν αλλά έχουν τελείως διαφορετική θεραπευτική προσέγγιση. Ακόμα χειρότερα όταν αποφασίζετε να δώσετε φάρμακα, μπορεί κάποιο από αυτά να εντείνει το πρόβλημα. Αν παρόλα αυτά το κάνατε, πείτε το στον κτηνίατρο σας! Δεν είναι δουλεία του να εξιχνιάσει “το έγκλημα”.
10.Μην χάνετε χρόνο περιμένωντας αν το ζώο γίνει καλά από μόνο του. Σκεφτείτε ότι οποιοδήποτε νόσημα θεραπεύεται πιο εύκολα και με λιγότερο κόστος στα αρχικά στάδια.
11.Μην σκέφτεστε τους κτηνιατρούς σαν πλούσιους ανθρώπους που οφείλουν να δουλεύουν δωρεάν αν πραγματικά αγαπούν τα ζώα. Σκεφτείτε ότι οι σπουδές τους διαρκούν από 5 έως 10 χρόνια, 10.000 ευρώ το λίγότερο για κάθε έτος σπουδών. Είναι αρκετοί λοιπόν αυτοί που πρέπει να εξοφλίσουν σπουδαστικά δάνεια και όλοι έχουν να εξοφλίσουν επαγγελματικά δάνεια τεραστίων ποσών για να μπορούν να προσφέρουν τις κατάλληλες υπηρεσίες και θεραπείες στα κατοικίδια σας! Μην επικαλέισε τα φιλοζωικά του αισθήματα για δωρεάν εξέταση γιατί κάπως πρέπει να ζήσει και να συνεχίσει να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Και οι παιδίατροι αγαπούν τα παιδιά, αυτό δεν σημαίνει ότι οφείλουν να εργάζονται αμισθή.
12.Μην μπερδεύετε την αναζήτηση σας στο διαδίκτυο με την ιατρική διάγνωση του κτηνιάτρου. Το ίδιο δε θα κάνατε για το γιατρό σας. Η Google δεν μπορεί να κάνει κλινική εξέταση και δε θα μπορέσει ποτέ να αντικαταστήσει τα ιατρικά χέρια. Καμία Google ποτέ δεν πρόκειται να ακούσει το φύσημα στην καρδιά του σκύλου σας ή το υγρό στο θώρακα της γάτας σας.
13.Η σχέση κηδεμόνα κατοικιδίου – κτηνιατρού είναι σχέση συνεργασίας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να δουλέψουν και οι δύο εξίσου καλά για να πετύχει το αποτέλεσμα. Ο κηδεμόνας δίνοντας τις σωστές πληροφορίες και αργότερα κάνοντας τη σωστή θεραπεία όπως θα του υποδέιξει ο κτηνίατρος., ενώ ο κτηνίατρος να κάνει διάγνωση και να δώσει την κατάλληλη θεραπεία. Όπως σε κάθε σχέση, χρειάζεται καλή πρόθεση και από τις δύο πλευρές, κατανόηση και εμπιστοσύνη. Χτίστε μαζί αυτήν τη σχέση. Το κατοικίδιο σας θα σας ευγνωμονεί!
Δρ Δήμητρα Σωφρονίου
Κτηνίατρος DVM
#ροζδύναμη
Η Κτηνίατρος δρ Δήμητρα Σωφρονίου αποφοίτησε από την Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2011. Εργάστηκε σε ιδιωτική κλινική της Λεμεσού για 3,5 χρόνια και στη συνέχεια παρακολούθησε πρόγραμμα Μετεκπαίδευσης στην Χειρουργική Μαλακών Ιστών, και εν συνεχεία, στην Οφθαλμολογία ζώων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Ακολούθως, άσκησε το επάγγελμα ως κατ’οίκον Κτηνίατρος για 2 χρόνια, ενώ από τον Ιανουάριο του 2019 εργάζεται στην δική της Κτηνιατρική Κλινική με την επωνυμία Love4Pets. Παράλληλα, από το 2016, ασχολείται με την έρευνα στο κομμάτι της Παρασιτολογίας των Ζώων της Κύπρου σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και του Τέραμο της Ιταλίας, ενώ έρευνές της έχουν δημοσιευτεί σε παγκόσμια επιστημονικά περιοδικά, συνέδρια και τηλεοπτικές εκπομπές. Τρέφει ιδιαίτερη αγάπη για τα παιδιά και της αρέσει να μεταδίδει την αγάπη και τον σεβασμό για τα ζώα στην νέα γενιά. Έχει εργαστεί εθελοντικά στην Παιδική Λέσχη Παραλιμνίου διδάσκοντας στα παιδιά θέματα σχετικά με τα ζώα, ενώ συνεργάζεται με το Hope for Children διοργανώνοντας εκδηλώσεις ενίσχυσης του Συνδέσμου για τα παιδιά που έχουν υποστεί κακοποίηση.
Σχόλια