Εγκυμοσύνη και ερχομός παιδιού. Τι πρέπει να κάνω με το κατοικίδιο;

Στις σύγχρονες κοινωνίες, αρκετά ζευγάρια συγκατοικούν και αποκτούν ένα κατοικίδιο πολύ πριν παντρευτούν ή κάνουν παιδιά. Τι γίνεται όμως όταν ο πελαργός κτυπήσει την πορτά; Πως πρέπει να προετοιμάσουμε τον τετράποδο φίλο μας για να μην δημιουργηθούν προβλήματα συμπεριφοράς;

Αρχικά, να αναφερθούμε στο γεγονός ότι ένα υγιές κατοικίδιο δεν αποτελεί κίνδυνο για την υγεία του βρέφους. Πολλές έρευνες που έχουν γίνει κατά καιρούς, αποδεικνύουν ότι τα οφέλη της συμβίωσης ενός βρέφους με κατοικίδα ζώα είναι πολλά και αξιοσημείωτα. Μεταξύ άλλων, μειώνεται η πιθανότητα εμφάνισης παιδικού άσθματος και αλλεργιών, τα παιδιά αυτά αποκτούν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα, αναπτύσουν ισορροπημένο χαρακτήρα και ενισχύεται η συναισθηματική τους ανάπτυξη. Άρα, η παρουσία του κατοικιδίου σε ένα σπίτι που ετοιμάζεται να δεχθεί το πρώτο μωρό, όχι μόνο δεν αποτελεί πρόβλημα αλλά αποτελεί μια ιδανική αρχή στη ζωή ενός βρέφους.

Ποιά βήματα όμως πρέπει να εφαρμοστούν έτσι ώστε το κατοικίδιο να δεχθεί με χαρά και ενθουσιασμό το νέο μέλος της οικογένειας; Το σημείο κλειδί είναι η ομαλή ένταξη του βρέφους στο σπίτι. Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει να αλλάξει η ζωή και οι συνήθειες του τετράποδου φίλου σας μέσα σε μια νύχτα. Αντιθέτως, ιδανικά, από τη στιγμή που η εγκυμοσύνη επιβεβαιώνεται, υπάρχει αρκετό χρονικό περιθώριο να εφαρμοστούν όλα σταδιακά και το αγαπημένο σας τετράποδο να προετοιμαστεί και να δεχθεί χωρίς πρόβλημα τον ερχομό του μωρού σας.

Η συμπεριφορά της εγκύου προς το κατοικίδιο δεν πρέπει να αλλάξει. Σε καμία περίπτωση, η έγκυος δεν διατρέχει κίνδυνο από τον κατοικίδιο σκύλο της ή την κατοικίδια γάτα της, αρκεί να είναι πλήρως εμβολιασμένο και να παίρνει συχνά τη θεραπεία για τα εσωτετικά παράσιτα (ιδανικά κάθε μήνα) και για τα εξωπαράσιτα (η θεραπεία ανανεώνεται αναλόγως της διάρκειας του φαρμάκου που έχει χρησιμοποιηθεί. Δεν ξεχνάμε ότι κάποια παράσιτα του εντέρου των ζώων μεταδίδονται στον άνθρωπο, ενώ οι ψύλλοι μεταδίδουν ασθένειες που προέρχονται από τα ποντίκια. Συνεπώς η παρουσία στο σπίτι ενός κατοικιδίου που δεν λαμβάνει την κατάλληλη κτηνιατρική φροντίδα, δεν αποτελεί κίνδυνο μόνο για το βρέφος που αναμένεται να έρθει αλλά και για τους ενήλικες γονείς του. Αντιθέτως, ένα κατοικίδιο που λαμβάνει την απαραίτητη κτηνιατρική φροντίδα και είναι υγιές, μόνο οφέλη μπορεί να φέρει στις ζωές των ανθρώπων. Άρα, η απομόνωση του ζώου σε συγκεκριμένο χώρο ή έξω από το σπίτι δεν εξυπηρετεί κάποιο σκοπό, παρά μόνο δημιουργεί ζήλια στο κατοικίδιο και στερεί από το παιδί μας τα οφέλη να μεγαλώσει μέσα σε ένα σπίτι μαζί με ένα κατοικίδιο.

Αν η έγκυος είχε μέχρι στιγμής όλες τις υποχρεώσεις της φροντίδας του τετράποδου μέλους της οικογενείας, όπως για παράδειγμα τη βόλτα του σκύλου, το τάισμα του ή το καθάρισμα της αμμοδόχου της γάτας, θα πρέπει σταδιακά να αρχίσει να μεταβιβάζει κάποιες από αυτές στον άντρα. Νοουμένου ότι η έγκυος στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης θα δυσκολεύεται να σκύβει ή να παίρνει βόλτα τον σκύλο, θα πρέπει σταδιακά κάποιες μέρες να συμμετέχει κι ο άντρας σε αυτά, αρχικά μαζί με την γυναίκα και αργότερα κάποιες φορές μόνος του. Έτσι, φτάνουμε σταδικά στις μέρες που η γυναίκα βρίσκεται στο μαιευτήριο και ο άντρας έχει αναλάβει αποκλειστικά τις ευθύνες της φροντίδας του κατοικιδίου, χωρίς απότομες αλλαγές που θα δημιουργούσαν στρες στον τετράποδο φίλο της οικογένειας.

Επίσης, καλό είναι να επιτρέπουμε στο κατοικίδιο να συμμετέχει στις αλλαγές του σπιτιού για τη διαμόρφωση του δωματίου του μωρού. Αφήνουμε τον σκύλο ή τη γάτα να μπει στο βρεφικό δωμάτιο και να δει τι γίνεται, να μυρίσει τα καινούργια έπιπλα και αντικείμενα. Αποφεύγουμε συμπεριφορές όπως να θυμώσουμε στο κατοικίδιο όταν θα μπει στο παιδικό δωμάτιο, και σε καμία περίπτωση δεν του απαγορεύουμε την είσοδο εκεί. Δώστε την ευκαιρία στον σκύλο ή τη γάτα σας να συμμετέχει σ’ αυτήν την όμορφη διαδικασία και να το ζησει με τον δικό του τρόπο.

Τις μέρες όπου η γυναίκα έχει γεννήσει και βρίσκεται στο μαιευτήριο, ο άντρας αναλαμβάνει τον ρόλο του “αγγελιαφόρου”. Τα χρησιμοποιημένα ρούχα του βρέφους και της εγκύου από το μαιευτήριο πρέπει να μεταφέρονται καθημερινά στο σπίτι και να δίνεται η ευκαιριά στο κατοικίδο να τα μυρίσει. Αυτό, θα το βοηθάει να έρθει σε επαφή με την μυρωδιά του εμβρύου και να εξοικιωθεί με αυτήν πριν το βρέφος έρθει στο σπίτι.

Όταν η μητέρα πάρει εξιτήριο και το ζευγάρι με το βρέφος επιστρέψουν στο σπίτι, η μητέρα δίνει κατευθείαν σημασία στο κατοικίδιο, χαϊδεύοντας το και δείχνοντας του αγάπη. Ο πατέρας που ακολουθεί κρατώντας το βρέφος δίνει την ευκαιρία στο κατοικίδιο να μυρίσει το μωρό, ενώ ταυτόχρονα δίνει χάδια στον σκύλο ή τη γάτα. Το κατοικίδιο και το βρέφος μπορούν να συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, αρκεί πάντοτε να υπάρχει επίβλεψη από έναν ενήλικο. Ποτέ δεν αφήνουμε ένα βρέφος ή ένα παιδί μόνο του με ένα κατοικίδιο χωρίς επίβλεψη. Είναι πολύ σημαντικό κατά την άφιξη του βρέφους, να μην απομονωθεί ο σκύλος ή η γάτα και να μην δέχεται φωνές ή τιμωρίες όταν προσπαθεί να το πλησιάσει πχ την ώρα του θηλασμού ή όταν κοιμαται.

Συμπερασματικά, έχει καταστεί σαφές ότι η συμβίωση ενός μωρού με ένα κατοικίδιο είναι οφέλιμη και η ομαλή επιτευξη της μπορεί να γίνει εφόσον τηρηθούν τα σταδικά μέτρα προσαρμογής του κατοικιδίου. Το βρέφος δεν διατρέχει κίνδυνο για την υγεία του με την παρουσία ενός κατοικιδίου στο σπίτι, νοουμένου ότι αναφερόμαστε σε κατοικίδια που ζουν μόνο μέσα στο σπίτι και όχι για ήμι-δεσποζώμενα ή αδέσποτα ζώα που μπορεί να μεταφέρουν μικρόβια από το εξωτερικό περιβάλλον μέσα στο σπίτι. Κλείνωντας, ο σωστός και τακτικός αποπαρασιτισμός του κατοικιδίου είναι εκ των ων ουκ άνευ για την υγεία του ιδίου και των ανθρώπων που συμβιώνουν μαζί του, είτε ενήλικες είτε βρέφη. Δώστε, λοιπόν, την ευκαιρία στο μωρό σας να μεγαλώσει μαζί με ένα κατοικίδιο και να αποκτήσει ένα πιστό παντοτινό φίλο για τα επόμενα χρόνια της ζωής του.

Δρ Δήμητρα Σωφρονίου

Κτηνίατρος

#ροζδύναμη