Διακοπές. Παραλία και ύπνος στην ξαπλώστρα. Αυτός ο γλυκός ύπνος που ακροβατεί μεταξύ ονειροπόλησης και βαθύ ύπνου. Σκέψεις που περνάνε φευγαλέα από το μυαλό και τις διώχνει το κύμα, ο καθαρτικός ήχος του κύματος. Κάπου εκεί ένα παραμύθι έρχεται και καρφώνεται στο μυαλό.
“Ένας ύπουλος ιός που προξενεί προβλήματα στο αναπνευστικό ξαφνικά πλήττει την Κίνα. Πολύ γρήγορα φεύγει από τα σύνορα της Κίνας, εξαπλώνεται ραγδαία σε όλη την Ασία. Είναι πια τόσο εύκολες οι μεταφορές, τα ταξίδια και η επικοινωνία των λαών που πολύ σύντομα ο ιός είναι παντού. Μικρές χώρες με δύναμη κλείνουν τα σύνορά τους για να αποφύγουν την προσβολή των κατοίκων τους από τον ιό. Υψώνουν τοίχους στα σύνορά τους και διακόπτουν τη λειτουργία των χερσαίων και εναέριων μέσων μεταφοράς. Ούτε μπαίνεις, ούτε βγαίνεις. Οι μεγαλύτερες σε έκταση και προβλήματα χώρες αναγνωρίζουν πλέον τον ιό ως πανδημία και κηρύσσουν καραντίνα, ελπίζοντας ότι θα μειωθούν τα κρούσματα και οι θάνατοι. Ο ιός όμως προχωρεί ακάθεκτος και στο πέρασμα του αφήνει νεκρούς.
Οι φαρμακευτικές δηλώνουν αδυναμία να βρούνε το εμβόλιο για τον ιό, γιατί επί σειρά ετών δεν επένδυαν στην Έρευνα και Ανάπτυξη. Οι πανεπιστημιακές ερευνητικές ομάδες έχουν γνώση, αλλά δεν έχουν τα μέσα. Και εκεί που γίνονται προσπάθειες για να βρεθούν λύσεις, συμβαίνει το πιο απροσδόκητο περίεργο! Οι είκοσι κορυφαίοι ερευνητές βιολόγοι παγκοσμίως εξαφανίζονται σε διάστημα δύο ημερών. Οι φήμες οργιάζουν, τι συνέβη; Πόσο τυχαίο γεγονός μπορεί να είναι η κοινή ταυτόχρονη εξαφάνισή τους; Οι μέρες περνάνε, οι βδομάδες, οι μήνες και κανένα νέο.
Παράλληλα, ο ιός μεταλλάσσεται και οι μεταλλάξεις του σκοτώνουν όλο και περισσότερους ανθρώπους. Η ιατρική επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά.
Όπως θα μαθευτεί πολύ αργότερα, οι επιστήμονες έχουν απομακρυνθεί, ουσιαστικά απαχθεί, από μια ομάδα μεγιστάνων που αποφάσισαν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Ανέθεσαν στους απαχθέντες να φτιάξουν το πολυπόθητο εμβόλιο έναντι αδρής αμοιβής και ξοδεύοντας τεράστια ποσά για να δημιουργήσουν τις συνθήκες που θα επιτρέψουν την κατασκευή του. Σκοπός τους να το κάνουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους. Εμβολιάζονται με αυτό με δική τους ευθύνη για την όποια αποτελεσματικότητα και τις όποιες παρενέργειες. Το εμβόλιο είναι εξαιρετικά δύσκολο και χρονοβόρο να φτιαχτεί. Και είναι και απίστευτα ασταθές. Κάθε δόση απαιτεί μαθηματικής ακρίβειας χειρισμούς, διαφορετικά αχρηστεύεται άμεσα.
Δύο από τους απαχθέντες αποχωρούν (ή δραπετεύουν). Θέτουν εαυτούς στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Με τα χίλια ζόρια και αφού έχει περάσει και άλλος πολύτιμος χρόνος και αφού έχουν πεθάνει πλέον εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως, φτιάχνουν ξανά το εμβόλιο. Το εμβόλιο κοστολογείται στα 1000 δολλάρια το τεμάχιο. Μην υπολογίζοντας τίποτα και χωρίς αμφιβολίες, οι τρομοκρατημένοι από τη λαίλαπα του Θανάτου υγιείς σπεύδουν διεθνώς να κάνουν το εμβόλιο. Η προσφορά δεν μπορεί να καλύψει τη ζήτηση και αυτόματα το εμβόλιο ανεβαίνει στα 1500 δολλάρια η δόση.
Παράλογοι νόμοι και κανονισμοί θεσπίζονται. Σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, όσοι φορολογούμενοι δεν πλήρωσαν ποτέ φόρο δεν δικαιούνται να κάνουν το εμβόλιο. Όσοι πλήρωναν φόρους δικαιούνται να το αγοράσουν. Στο μεταξύ έχει στηθεί χρηματιστήριο εμβολίου και η τιμή ανεβοκατεβαίνει καθημερινά.
Ο εμβολιασμός από θέμα υγείας γίνεται ταξικός εφιάλτης. Ο κόσμος βγαίνει στους δρόμους, Αρχικά διαδηλώνοντας. Αργότερα, απελπισμένος, κάνοντας επιθέσεις σε όσους προσέρχονται να εμβολιαστούν. Ομάδες νεαρών ατόμων παρανομούν οπλισμένοι με θάρρος και απερισκεψία και κάνουν ριφιφί στα κέντρα κλέβοντας εμβόλια. Μη έχοντας τις γνώσεις διατήρησης, τα κλοπιμαία τους μετά από λίγα λεπτά γίνονται άχρηστο υγρό.
Στην Αφρική, στην Ινδία και στην Κίνα δεν προλαβαίνουν πια να θάβουν νεκρούς. Η παγκόσμια οικονομία έχει καταρρεύσει. Ολόκληρη η υφήλιος υποφέρει.
Ομάδες αστών, εμβολιασμένων και μη, δραπετεύουν σε βουνά, σπηλιές, απόμερα σημεία του πλανήτη για να προστατευτούν. Γυρνάνε το χρόνο πολύ πίσω. Ξαναφτιάχνουν τα πάντα από την αρχή. Όμως διαφορετικά. Αλλάζουν τρόπο ζωής και αρχίζουν ουσιαστικά από το μηδέν. Σαν ναυαγοί σε νησί που δεν έχει καν ο χάρτης.”
Σενάριο, λέω, παραμύθι.
#ροζδύναμη
Είμαι η Ελένη και όταν έχω χρόνο, γράφω. Για ό,τι τύχει και ό,τι προκύψει. Προτιμώ το αλμυρό από το γλυκό, την bitter από τη γάλακτος και τους θετικούς ανθρώπους από τους γκρινιάρηδες. Αν με κάνεις να γελάσω και αν με πείσεις, με κέρδισες.
Σχόλια