Ονομάζομαι Παναγιώτα Σαχαρίδη, γεννήθηκα το 1986 στην Ορμύλια Χαλκιδικής όπου και μεγάλωσα. Από παιδί λάτρευα να μιλάω με ανθρώπους, να ακουμπούν οι ψυχές μας. Σπούδασα Κοινωνική Λειτουργός στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και έπειτα έκανα το δεύτερο πτυχίο μου στη Θεσσαλονίκη αναφορικά με τη Συμβουλευτική Ψυχολογία. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τον χορό επαγγελματικά από το 2010 και πλέον διδάσκω σε παιδιά, εφήβους, ενήλικες και ΑμεΑ. Εφαρμόζω το πρόγραμμα της Χοροθεραπείας και της Συμβουλευτικής μέσω κίνησης. Τον Φλεβάρη του 2021 ολοκλήρωσα το πρώτο μεταπτυχιακό μου πρόγραμμα στην Ιατρική σχολή του Α.Π.Θ. με θέμα την Κλινική Ψυχική Υγεία και τον Μάρτη του 2021 ξεκίνησα το δεύτερο μεταπτυχιακό μου στην Ιατρική σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης με θέμα την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Ζω, αγαπώ, συναισθάνομαι, βιώνω.

Θυμάμαι, ήμουν 20 ετών, και ο σύντροφος που είχα τότε ήρθε ένα βραδάκι ανέμελος και μου ανακοίνωσε «Θέλω να χωρίσουμε, δεν είσαι αυτό που ψάχνω». Πέρασα αρκετές μέρες με μια κουβέρτα αγκαλιά, παγωτά, γαριδάκια και ό,τι άλλο περνάει από τον νου σου, νομίζοντας ότι ήρθε το τέλος του κόσμου, αποδίδοντας στον εαυτό μου άπειρους τίτλους φορτωμένους με ενοχικά σύνδρομα, έκλαψα τόσο πολύ που πίστευα ότι στέρεψαν τα δάκρυα από τα μάτια μου και άρχισα να αμφιβάλλω για εμένα. Μία τόσο σύντομη φράση, 8 λέξεων, κατόρθωσε να δώσει μία δυνατή κλωτσιά στην ψυχούλα μου και να ταράξει βίαια τον  ήρεμο εσωτερικό μου κόσμο. Συνήλθα γρήγορα γιατί είχα μεγαλώσει σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον γεμάτο αγάπη και κατανόηση και 15 χρόνια μετά σκέφτομαι το συμβάν σαν κωμική ταινία.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙΣ;

Τώρα έρχομαι εδώ να σου πω πως η πιο δύσκολη μορφή απόρριψης είναι η γονεϊκή. Όταν το παιδί μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον απορριπτικό, όπου δεν λαμβάνει επιβράβευση και ενίσχυση από τα δύο πιο σημαντικά πρόσωπα της ζωής του αποκτά χαμηλή αυτοπεποίθηση, υποφέρει από φόβο εγκατάλειψης και μοναξιάς και δημιουργεί μια αυτό- εικόνα φοβική και εξαρτητική. Συνεπώς, οι απορρίψεις των γονέων δημιουργούν ένα συναισθηματικό κενό το οποίο χαρακτηρίζει και τις διαπροσωπικές σχέσεις.  

ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΡΡΙΨΗ;

Υπάρχουν ορισμένες συμπεριφορές – στάσεις οι οποίες θα σε βοηθήσουν να συνειδητοποιήσεις αν τελικά φοβάσαι την απόρριψη! Παλεύεις για την αποδοχή των άλλων; Προσφέρεις συνεχώς στους άλλους προκειμένου να μην φύγουν από τη ζωή σου; Φοβάσαι να πεις αυτό που πραγματικά σκέφτεσαι ή αισθάνεσαι για να μην πληγώσεις τους άλλους;

ΣΑΝΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ:

  • Αυτό που βιώνω είναι απόρριψη ή κάτι πιο έντονο από την αντικειμενική πραγματικότητα;
  • Η απόρριψη που βιώνω κάθεται σε ένα παγκάκι με τον εγωισμό μου;
  • Εστιάζω στο τώρα και αποφεύγω τις συγκρίσεις με το παρελθόν και όσα έχω βιώσει καθώς κάθε σχέση είναι μοναδική και ξεχωριστή.
  • Η απόρριψη δεν ορίζει την ταυτότητά μου και την αξία μου ως άνθρωπο.

Η απόρριψη δεν είναι τιμωρός της ζωής σου…αλλά σύμμαχος. Πιάνει τρυφερά το χέρι σου και σου ψιθυρίζει στο αυτί πως
«Είσαι σπουδαία για όσα έχεις καταφέρει στη ζωή σου!»

Σε συνάντησε αρκετές φορές για να σου υπενθυμίσει πως είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, πως δεν μπορούμε να είμαστε ιδανικοί σύντροφοι για τον καθένα και πως όλα όσα βιώσαμε είναι η εξέλιξή μας… Η απόρριψη είναι το παρεάκι του εγωισμού σου, όταν μαλακώσεις τις μη λειτουργικές πλευρές της εγωιστικής σου φύσης, θα αρχίσεις να κατανοείς την πραγματικά λυτρωτική έννοια της απόρριψης.

#ροζδύναμη

Σχόλια

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *