Δεν χρειαζόμαστε όλους τους Ανθρώπους στη Ζωή μας.-

Οι άνθρωποι συνήθως δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν άλλους ανθρώπους και τη συμβολή στη ζωή τους, μικρή ή μεγάλη. Ίσως γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι τους λείπει κάτι…

Λίγη σημασία έχει στο «παιχνίδι» της επαφής εάν συμπαθούμε ή όχι τους γύρω μας. Εάν αναγνωρίζουμε πως τους χρειαζόμαστε ή ότι έχουμε να πάρουμε κάτι από αυτούς. Η αλήθεια παραμένει, όμως, πως πολλοί άνθρωποι έχουν να μας διδάξουν. Λάθη. Αλήθειες. Τύψεις. Ψέματα. Μάχες. Ζωή. Επιλογή. Παρόν.

Παρών.

Στα χρόνια θα έρθουν άνθρωποι που θα σου δώσουν ανθρώπους, φιλία, εργασία, ίσως σπίτι, ίσως μια σταθερά, μπορεί να σε βοηθήσουν να ορθοποδήσεις, να σου δώσουν τον χρόνο τους, να διώξουν την ανασφάλειά σου όταν το χρειαστείς. Η διάρκεια των ανθρώπων ισούται με την ανάγκη σου. Την πραγματική σου ανάγκη. Όσο τους χρειαστείς, τόσο θα είναι εκεί.

Παρόντες.

Το πιστεύω αυτό. Ότι οι περισσότεροι άνθρωποι περνούν από τον Χρόνο μας για να μας δώσουν κάτι, να μας αφήσουν κάτι. Μπορεί να είναι μια πληγή, μπορεί μια ανάμνηση, ένα άγγιγμα, ένα εμπόδιο. Μπορεί να έρθουν για να γνωρίσουμε μέσα από αυτούς κάτι άλλο, άλλους ανθρώπους, άλλες πραγματικότητες διαφορετικές από τη ζωή μας.

Μικρά μαθήματα. Παρόντα μαθήματα.

Κι όταν αυτοί οι άνθρωποι δεν θα είναι χρειαζούμενοι πια, θα φύγουν έτσι σιωπηλά όσο μπήκαν στο Είναι μας. Κι αυτό θεμιτό είναι.

Απ’την άλλη, οι άνθρωποι παίρνουν. Έτσι είναι καμωμένοι. Δεν θα το παραδεχτούν βεβαίως. Γιατί αυτό θα σήμαινε ότι τους λείπει κάτι. Αυτό που έλαβαν. Αυτό που ζήτησαν. Αυτό που πήραν. Και ίσως, φεύγοντας, φωνάξουν «φωτιά» ή «καπνός». Γιατί δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν ότι πήραν, ότι έλαβαν. Ό,τι χρειάστηκαν. Τότε. Στο δικό τους παρόν. Είναι όμως οι ίδιοι άνθρωποι που, φεύγοντας, θα ανάψουν ίσως φωτιά, θα φυσήξουν ίσως τον καπνό. Και το μόνο που θα τους αξίζει, είναι να τους περιλούσεις με περίσσιο νερό και αδιαφορία. Περιφρόνηση ίσως. Αδιαφορία. Παρούσα.

Επικεντρώσου σε σένα. Στη δική σου γυάλινη αλήθεια. Αν μπορείς, να είσαι αληθινός. Σε σένα. Αναγνώρισε τη δική σου ανασφάλεια. Τους ανθρώπους που στη σβήνουν. Και πώς έφτασαν αυτοί οι άνθρωποι σε εσένα. Ας είσαι ευγνώμων για όλο τον κύκλο της ζωής. Γιατί αυτός σε ορίζει.

Φτιάξε τον δικό σου Κύκλο. Και δώσε αξία σε ό,τι έφτασε εκεί, σε ό,τι κατόρθωσε να τρυπώσει, σε ό,τι έφυγε ακόμη-ακόμη, στα γιατί, στα πώς, στις πληγές που γιαίνουν για να μπορείς να συνεχίζεις.

Παρόντας Κύκλος.

Φοίβη.-

(αφιερωμένο σε όσους έδιωξα και σε όσους φύγαν. πριν με δουν.)

#ροζδύναμη