Ένα μνημόσυνο για το Μάτι

Ένα μνημόσυνο για το Μάτι

Θα κάνω μια μικρή αλλαγή στο πρόγραμμα των βιβλιοαναρτήσεων και θα σας πω γιατί.

Το θέμα μας ( που μετατίθεται μια εβδομάδα, σε περιμένω στις 19/07 εδώ) ήταν η δυστοπία. Από το ελληνικό  δυς+ τόπος, ονομάζεται η κοινότητα ή κοινωνία που είναι ανεπιθύμητη ή τρομακτική. Στη λογοτενία χρησιμοποιήθηκε με μέσο το φανταστικό για να περιγράψει/ αναδείξει το ενδεχόμενο κακό. Δυστυχώς κάποιες φορές η πραγματικότητα γίνεται πιο εφιαλτική από τη συγγραφική δυστοπία.

   Στις 23 Ιουλίου 2018 δύο μεγάλες πυρκαγιές ξεσπούν στην Αττική, η πρώτη στην Κινέττα και η δεύτερη στο Νταού Πεντέλης. Και ενώ η πρώτη μας αφήνει πίσω καμμένο δάσος και υλικές ζημιές, η δεύτερη επεκτάθηκε και πέρασε μέσα από τους οικισμούς Νέος Βουτζάς και Μάτι αφήνοντας πίσω της 102 νεκρούς, πολλούς τραυματίες και μια μεγάλη πληγή στην ψυχή μας.

Πάμε κάπου αλλού τώρα.. Η Μαρία Παπαϊωάννου είναι πεζογράφος. Έργα της δημοσιεύθηκαν στον ηλεκτρονικό τύπο. Το συγγραφικό της ντεμπούτο έγινε το 2017 με το βιβλίο Rebound από τις εκδόσεις Ιωλκός, μιλώντας για την κατάθλιψη( και ειδικά για το ταμπού επιλόχειος κατάθλιψη)μέσα από μια σειρά 17 διηγημάτων. Όπως έχει πει  η ίδια «Το βιβλίο μου αποτελείται από 17 διηγήματα τα οποία έχουν κύριο άξονα την σουρεαλιστική προσέγγιση της κατάθλιψης, από την οποία ήμουν χρόνια πάσχουσα». Σημειώνω ότι το βιβλίο παρουσιάστηκε μεταξύ άλλων και στο Μύρτιλλο, το πρώτο καφέ της Αθήνας στο οποίο εργάζονται μόνο άτομα από ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και άτομα με αναπηρία. Αυτό το γεγονός είναι ενδεικτικό της στάσεως και των ευαισθησιών της συγγραφέος.

 Η Μαρία Παπαϊωάννου έζησε από κοντά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη των θυμάτων, τους πυρόπληκτους και τους εγκαυματίες καθώς και τον τόπο, το ίδιο το Μάτι, έγραψε 13 διηγήματα. Είναι διηγήσεις δυνατές και τρυφερές ταυτόχρονα. Το ταλκ δημοσιεύει κάθε μέρα και ένα μετρώντας αντίστροφα μέχρι τη μαύρη επέτειο της πυρκαγιάς. Τα διηγήματα μπορεί κανείς να τα βρει στο σύνδεσμο παρακάτω:

https://www.talcmag.gr/author/maria-papaioannou/

Γιατί όπως παλιότερα έχει δηλώσει και η ίδια η συγγραφέας η αγάπη είναι φάρμακο για όλα. Ένας μικρός φόρος τιμής και από εμάς που θα τα διαβάσουμε, θα ανακάμψουμε (rebound) αλλά δεν θα λησμονήσουμε.

*στην πρώτη φωτογραφία τα κυκλάμινα που άνθισαν στο Μάτι

#ροζδύναμη