Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια ξεκίνησε αυτή η ρημάδα η μόδα με τα μούσια στους άντρες. Μέχρι τότε κάποιοι είχαν γένια, κάποιοι δεν είχαν. Τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα. Δειλά-δειλά άρχισαν να αφήνουν κάποιοι νεαροί γένια τριών ημερών. Μετά δέκα ημερών. Μετά μούσια. Μετά έγινε μόδα και στους μεγαλύτερους. Στην αρχή διστακτικά. Τους έτρωγαν, τρελαινόντουσαν στη φαγούρα αλλά δεν μίλαγαν. Είδαν άσπρες τρίχες. Τρόμαξαν. Δεν χρειάστηκε όμως πολύς χρόνος, τις απενοχοποίησαν γρήγορα. Και κάπως έτσι γεμίσαμε τρίχα. Παντού γένια, μούσια, μουστάκια, ντούγκλες, Κολοκοτρώνηδες, μητροπολίτες, χιπστεράδες, Καραϊσκάκηδες, ναυαγοί. Για να δεις καθαρό μαγουλάκι έπρεπε και πρέπει να πας σε νηπιαγωγείο. Μέσα σε όλα μερικοί δεν κατάλαβαν ότι πρέπει να τα πλένουν και να τα φροντίζουν (απαραίτητο μεν, αυτονόητο όχι).
Τι κάναμε εμείς, ερωτώ. Υπομονή. «Θα τους περάσει». Συμπαρασταθήκαμε. Πετάξαμε τους αφρούς, αγοράσαμε τρίμερ, τα καθαρίσαμε, τα φορτίσαμε, τα λαδώσαμε. Η απορία όμως έμενε: γιατί; Γιατί; Γιατί; Μέχρι που μια μέρα κάποιοι μας το είπανε. «Κρύβουμε τις προγούλες». Πέστε το, ρε παιδιά, να μας λυθεί η απορία. Να καταλάβουμε επιτέλους. Θεμιτόν. Και σεβαστόν.
Και κάπως έτσι πορευτήκαμε. Τα χρόνια περάσανε. Δεν μας άρεσε και δεν μας αρέσει, αλλά…
Τώρα όμως οι άντρες έχουν πλέον ξεφύγει. Δεν υπήρξε όριο (εμείς φταίμε, οι γυναίκες) και αποθρασύνθηκαν. Εκτροχιάστηκαν. Πλέον πας σε ένα in μέρος, κοιτάς γύρω σου και τα γένια είναι το λιγότερο. Τώρα must είναι το μανίκι τατού. Είναι και καλοκαίρι και βγήκανε όλα έξω.
Για να μη πω το άλλο, το χειρότερο, το εξαποδώ. Την αιτία που τελειώνουν στα σπίτια τα κοντίσιονερ μέσα στη βδομάδα. Ο απαίσιος και επαίσχυντος κεφαλοκεφτές. Αυτό το δράμα της αισθητικής. Πόσα πια να αντέξουμε, πόσα; Και όταν συνυπάρχουν και τα τρία…
Τατού – μούσι – κεφτές: το τρίπτυχο της απελπισίας.
Δηλαδή, συγγνώμη, μόνο εγώ φρικάρω; Με φαντάζομαι μαινόμενη Δαλιδά να παίρνω το κλαδευτήρι του κήπου και να κλαδεύω κεφτεδάκια. Να θερίζω μούσια. Να βλέπω επιτέλους καθαρά πρόσωπα.
Πρέπει να βγει ένας κανόνας, ένας νόμος. Αφού δεν θα δεχθούν επ’ ουδενί το σετ ξύρισμα-κούρεμα, να γίνει μια αντιπρόταση επιλογής. Ένα από τα τρία θα έχεις, ή μούσι ή κεφτέ ή τατού. Να υπάρξει μια λογική. Κάπου… Επιτέλους…. Ας μας λυπηθεί ο Θεός.
#ροζδύναμη
Είμαι η Ελένη και όταν έχω χρόνο, γράφω. Για ό,τι τύχει και ό,τι προκύψει. Προτιμώ το αλμυρό από το γλυκό, την bitter από τη γάλακτος και τους θετικούς ανθρώπους από τους γκρινιάρηδες. Αν με κάνεις να γελάσω και αν με πείσεις, με κέρδισες.
Σχόλια