δεύτερη γνωριμία με την Ινδονησία Και τώρα, πάμε για το… καλό κομμάτι του ταξιδιού: Ιάβα. Με το φέρυ πέρασα από το λιμάνι Gilimanuk στο Ketapang,…
Πρώτη (και δεύτερη) γνωριμία με την Ινδονησία Part I Δεν περίμενα να μου αρέσει το Μπαλί (τόσο). Το είχα στο μυαλό μου ως έναν άκρως…
Η ζωή θα έπρεπε να είναι κάπως έτσι… Ολότελα μέσα, είτε στη φύση, είτε στη ζούγκλα, είτε στο νερό, είτε κάτω από τ’άστρα, είτε στην…
Μια τόσο καλά σχεδιασμένη μα αναπάντεχη Απιστία. Βγαίνεις στη σάλα, ντυμένη τα καλά σου, πανέτοιμη να αλλάξεις παρτενέρ, να σε φλερτάρουν, να ενδώσεις, να ξαφνιαστείς…
…Κάθε μέρα, εκεί σκαρφαλωμένοι, να δίνουν παράσταση μεταξύ τους. Τι σύννεφα… και τι μπλε. Λες και κάναν πάρτυ εκεί πάνω όσοι κατόρθωσαν ν’ανυψωθούν. Βεβαίως οι…
Οι άνθρωποι συνήθως δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν άλλους ανθρώπους και τη συμβολή στη ζωή τους, μικρή ή μεγάλη. Ίσως γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι τους…
Βλέπω γύρω μου βιτρίνες… Ανθρώπους σε βιτρίνες. Ανθρώπους να επεξεργάζονται βιτρίνες, να τις γλείφουν, να τις φωτογραφίζουν. Ανθρώπους μέσα σε βιτρίνες να ποζάρουν, να λούζονται…
Στα παιδιά μας δίνουμε επιβράβευση. Το γρήγορο ή μεγάλο «μπράβο» που κάποτε συνοδεύεται από ένα δωράκι, χρήματα, σίγουρα ένα χαμόγελο και περηφάνια. Στους συντρόφους μας…
Πως είναι άραγε η ζωή χωρίς να έχεις πλέον μηδαμινό χρόνο, χωρίς να πνίγεσαι, να πιέζεσαι, να βιάζεσαι; Χωρίς να μπορείς πια να χρησιμοποιήσεις δικαιολογίες…
Αυτό το δεύτερο μέρος της Κουβέντας μου με την Ελένη Σωτηρίου, είναι αφιερωμένο στα Παιδιά. Τα παιδιά εκείνα που «έρχονται με τις βάρκες» στην Κύπρο,…