Αταξία. Τι αταξία είναι αυτή! Μια ζωή άτακτη. Και πάντα να βρίσκω ό,τι ψάχνω. Να χαίρομαι εκείνες τις ψηλές νότες που ξεφεύγουν από τον χάρακα…
Πως «μιλάς» σε ένα Παιδί «λαβωμένο», στιγματισμένο, που βιώνει απόρριψη, κακοποίηση, άρνηση από τους ίδιους τους γονείς του; Πόσα παιδιά να χωρέσει ένα Ίδρυμα, μια…
Άνθρωποι-σκλάβοι, Αγνοούμενοι, Μετανάστες… Αποτύπωση. Αφύπνιση! Η Πόπη Νικολάου μου τράβηξε την προσοχή, όταν είδα γλυπτά έργα καμωμένα από τους μαθητές της. Είναι δασκάλα. Εικαστικών Τεχνών.…
[μικρο οδοιπορικο-road trip, Αυγουστος 2019 Είμαστε ανίδεοι… Πως υπάρχει τέτοια γη, τέτοιο άπειρο τριγύρω μας. Πως κάποιοι λαοί -όχι στα βουνά, αλλά στις αχανείς τους…
Χούφτες είμαστε. Που αδειάζουν, που γεμίζουν, που βαραίνουν… χούφτες όχι ερμητικά κλεισμένες, με τόσες δα σχισμές να προσπαθούν να υπερκαλύψουν η μια την άλλη, σαν…
Καμιά φορά φαντάζομαι όλα τα κομμάτια της Ημέρας να χώνονται μέσα σε ένα σακούλι. Και η Νύχτα να τα φέρνει πάνω-κάτω, γύρω-τριγύρω. Να τα κρύβει,…
Την Άντρη την γνωρίζω αρκετά χρόνια. Θαρρώ ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που με καλωσόρισε σπίτι της, όταν ήρθα στην Κύπρο πριν μια 9ετία. Διαπιστώνω…
Πόσα από αυτά που είμαστε, δεν είναι; Πόσα περιττά, πόσα επιπλέον, πόσα επίπλαστα, πόσα γραμμάρια δήθεν κι άμυνας μπορεί να σηκώσει ένα τούλι… Κάποτε σκίζεται.…
Την συναντώ νωρίς το πρωί, πριν αρχινήσει το πρόγραμμα για παιδιά στην Καλλιτεχνούπολη, στο Εργαστήρι Ζωγραφικής & Δημιουργικής Έκφρασής της. Με περιμένει με ενέργεια που…
Ξέρεις εκείνα τα βότσαλα, τα λεία… που τα χέρια δεν σκαλώνουν σε καμιά τους κουφαλίτσα; Κι όταν τα γυρίζεις ανάποδα, να χαϊδέψεις την κοιλιά τους,…