Το όνομα μου είναι Μαρία και είμαι από την Θεσσαλονίκη. Έχω σπουδάσει βοηθός βρεφονοπιοκομού. Είμαι στην Κύπρο τα τελευταία δύο χρόνια. Ζω πλέον στη περιοχή του Λάρνακα. Μέσω της στήλης μου θα συζητήσω ότι έχει σχέση με Παιδιά. Θα ανταλλάξουμε απόψεις, θα λύσουμε ό, τι υπάρχει και γενικά, θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο πάντα για τα παιδιά και τους γονείς τους.

Σήμερα έχουμε την γενιά του ναρκισσισμού. Τα περισσότερα παιδιά έχουν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και όλη την ώρα κοιτάζονται στον καθρέφτη ή ακόμα και στα κινητά τους. Έχουν υιοθετήσει αυτή την νοοτροπία και απλά ακολουθεί και το υπόλοιπο σύνολο.

Στην γενιά μου υπήρχε αλλά δεν ήταν και τόσο έντονο. Είχα μία συμμαθήτριά όπου ήμασταν μαζί από το γυμνάσιο. Πάντα ήταν επιλεκτική σε ποιους θα μιλήσει σε ποιους όχι. Σε κοιτούσε από πάνω μέχρι κάτω με υπεροπτικό ύφος. Είχαμε απλά ένα καθημερινό γειά. Τίποτα παραπάνω. Είχε δύο φίλες στο σχολείο όπου ήταν το ίδιο στυλ.

Τους γονείς της τους γνώριζαν οι δικοί μου γονείς. Είχαν το μανάβικο απέναντι από το σπίτι μου. Ήταν μία οικογένεια του μεροκάματου όπως οι περισσότεροι γονείς. Ο μπαμπάς της ήταν απλός άνθρωπος. Πάντα με το καλημέρα και πως είσαι. Η μαμά της είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της. Πρόσεχε πως θα ντυθεί,με την τελευταία λέξη της μόδας, πως θα μιλήσει και σε ποιους θα μιλήσει γιατί ήταν και η ίδια επιλεκτική. Παρουσίαζε τον εαυτό της κλάσεις ανώτερη από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο. Όσο απλός ήταν ο άντρας της τόσο υπεροπτική ήταν η ίδια. Και δυστυχώς ή ευτυχώς,δεν το ξέρω αυτό, έκανε ίδια και την κόρη της.

Η Μ. σε όσες συζητήσεις κάναμε γενικά μας έλεγε ότι παίρνει μόνο επώνυμα ρούχα και κομμάτια που δεν τα έχει καμία άλλη. Θεωρούσε πως κάποια άτομα ήταν πολύ κατώτερα της ώστε να τους απευθύνει και τον λόγο. Ακόμα και για κάνα καφέ που κανονίζαμε να πάμε, δεν ερχόταν γιατί ήταν της περιοχής και όχι κανένα ακριβό. Είχε μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της. Ότι αυτή είναι η πιο όμορφη, έξυπνη και φοράει τα πιο ωραία ρούχα. Όμορφη κοπέλα ήταν αλλά υπήρχαν και ωραιότερες. Πάντα κουβαλούσε μαζί της ένα καθρέπτη και κοίταζε αν ήταν όλα καλά με την εμφάνιση της. Και φυσικά και βαφοταν. Δεν υπήρξε μέρα που να μην ήταν βαμμένη.

Στο θέμα των σπουδών δεν ήθελε να περάσει όπου και όπου. Τα Τ.Ε.Ι ήταν πολύ κατώτερα της και μόνο το Αριστοτέλειο άξιζε για αυτήν. Πάντα την καθοδηγούσε η μητέρα της. Και αν θυμάμαι καλά πέρασε σε σχολή του Αριστοτελείου. Όσοι λέγαμε ότι αν δεν τα καταφέρουμε θα πάμε σε ΙΕΚ, έλεγε ότι σιγά το πτυχίο που θα έχετε από εκεί. Ακόμα και στο Τ.Ε.Ι έχει αξιόλογες σχολές. Δεν ήταν κάτι κατώτερο. Για την συγκεκριμένη μόνο το Αριστοτέλειο.

Την πέτυχα δύο τρεις φορές μετά το λύκειο και ήταν ίδια. Το υπεροπτικό ύφος και γενικά όλο το στυλ. Δεν άλλαξε ιδιαίτερα. Ίσως και να μου φάνηκε ότι είχε παραπάνω ωραιοπαθεια από ότι παλιότερα. Δεν ασχολήθηκα και ιδιαίτερα.

Μετά από λίγο καιρό έμαθα ότι παντρεύτηκε και ότι άνοιξε και δικό της μαγαζί με ρούχα. Δεν έχει αλλάξει καθόλου. Ακόμα και μετά από 10 χρόνια. Το ίδιο στυλ και ύφος.

#ροζδυναμη

Σχόλια

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *