Μόλις έμαθα μια ακόμα παροιμία για την ακαμάτα, την οποία ομολογώ δεν είχα ξανακούσει ποτέ στη ζωή μου.
“Με το νου πλουταίνει η κόρη, με τον ύπνο η ακαμάτα”.
Ανάγνωση πρώτη:
Οι έξυπνες πλουταίνουν στην πραγματικότητα, οι ακαμάτες μόνο ονειρεύονται να πλουτίσουν.
(Και καλά. Όλες πλούσιες οι του νου, δε το συζητώ.)
Ανάγνωση δεύτερη:
Τα έξυπνα κορίτσια προσπαθούν και τα καταφέρνουν, σε αντίθεση με τις άλλες, τις ακαμάτες, που τρέφουν μάταιες ελπίδες.
(Την παροιμία να ξέρετε την έχουν βγάλει οι μανάδες των εξύπνων, για να μην γίνουν οι κόρες τους ακαμάτες.)
Ανάγνωση τρίτη:
Η κόρη είναι πλούσια, η ακαμάτα τεμπέλα και κοιμήσω.
(Η κόρη είναι έξυπνη, “ξύπνια”, τυχαίο; δεν νομίζω!)
Ανάγνωση τέταρτη:
Πλουταίνει η έξυπνη κόρη. (Και μπράβο της, να της το αναγνωρίσουμε).
Η ακαμάτα κοιμάται. Και γιατί να το κρύψωμεν; Ξεκουράζεται. Κάνει δερματάκι. Θα ξυπνήσει με το μάγουλο φράπα. Και με κέφια. (Μπράβο της κι αυτής, ας το παραδεχτούμε, ο καθένας στον τομέα του).
Ανάγνωση πέμπτη:
Με το νου πλουταίνει η κόρη, το μυαλό της πουλάει, τώρα αν την ρωτήσεις γιατί βασανίζεται έτσι και η ίδια αναρωτιέται.
Η ακαμάτα κοιμάται. Και καλά κάνει. Γιατί ξέρει: αυτή κοιμάται και η τύχη της δουλεύει. (Ναι, ναι, δουλεύει, που να χτυπιέστε.)
Διαλέγετε και παίρνετε.
#ροζδύναμη
Είμαι η Ελένη και όταν έχω χρόνο, γράφω. Για ό,τι τύχει και ό,τι προκύψει. Προτιμώ το αλμυρό από το γλυκό, την bitter από τη γάλακτος και τους θετικούς ανθρώπους από τους γκρινιάρηδες. Αν με κάνεις να γελάσω και αν με πείσεις, με κέρδισες.
Σχόλια