Γειά, είμαι η Anastasia και λατρεύω  τα ταξίδια. Έχω ταξιδέψει σε πολλά μέρη, αλλά η μαγεία της εξερεύνησης νέων τοποθεσιών δεν τελειώνει ποτέ.  Έχω πολύ καλούς φίλους από διάφορα μέρη του κόσμου. Μου αρέσει να ανακαλύπτω την κουλτούρα κάθε ξεχωριστής  χώρας.  Λοιπόν, ετοιμαστείτε γιατί θα έχουμε «πτήσεις» εβδομαδιαίως σε μέρη φανταστικά. Εδώ που τα λέμε, όλα τα μέρη είναι φανταστικά αρκεί να δεις την θετική πλευρά και να κλείσεις τα αυτιά σου στις σειρήνες (γιατί…ναι… δυστυχώς... παντού υπάρχουν). Έτοιμοι? Απογείωση...!

Η μεγάλη εβδομάδα ξεκίνησε και πώς να μην μπορώ να σας ταξιδέψω σε ένα μέρος όπου έχω επισκεφτεί και εγώ η ίδια. Σήμερα , λοιπόν, έχουμε πτήση για Ιερουσαλήμ.

Ω! Ιερουσαλήμ! Μία πόλη τόσο ιδιαίτερη όπου το στοιχείο της πίστης είναι τόσο έντονο. Και φυσικά είναι λογικό εάν σκεφτείς ότι ο ίδιος ο Θεός περπάτησε εκεί και έδωσε την ζωή του για τον καθένα από εμάς.

Μπορείς να φτάσεις αεροπορικώς  στο Τελ Αβιβ και έπειτα οδικώς (1 ώρα περίπου) ή ακόμη και με κρουαζιερόπλοιο από Κύπρο ( Λεμεσός –Χάιφα) . Φτάνεις στον Πανάγιο Τάφο, όπου βρίσκετε στο κέντρο της Παλιάς Πόλης στο λόφο του Γολγοθά. Είναι ένα μικρό εκκλησάκι (Πανάγιος Τάφος) μέσα σε μια μεγάλη εκκλησία (Ναός Αναστάσεως). Μόλις μπείς μέσα, αρχίζεις να νιώθεις κάπως διαφορετικά. Σαν κάποια ανώτερη δύναμη να σε έχει καλύψει. Από εκεί μέσα βγαίνει και το Άγιο Φώς . ‘Εχεις ήδη προμηθευτεί 33κεριά ενωμένα, όπου παραδοσιακά  τα ανάβεις και τα σβήνεις ,με την φλόγα που καίει μέσα στον Πανάγιο Τάφο.

Λίγο παραπέρα βλέπεις το σημείο όπου μύρωσαν τον Ιησού. Η μύτη σου πλημμυρίζει από το άρωμα. Ξαφνικά διάφορες εικόνες από την ζωή ΤΟΥ περνάνε στην σκέψη σου και δεν μπορείς να τις ελέγξεις. Όλα είναι τόσο συγκινητικά.

Βγαίνοντας από τον ναό της Αναστάσεως  δεξιά παρατηρείς μια μεγάλη σχισμή στην στρόγγυλη κολόνα. Λένε ότι η δύναμη του Άγιου Φωτός την διαπέρασε και την έσχισε.

Αρχίζεις και κατηφορίζεις τον λόφο , δεξιά και αριστερά υπάρχουν διάφορα σημεία που σου θυμίζουν ότι ο Θεός ανέβηκε με βάναυσο τρόπο με το βάρος του Σταυρού , σε  αυτόν τον λόφο. Δεν το αντέχεις, νιώθεις την αδικία που γινόταν . Κατηφορίζοντας βλέπεις ένα αποτύπωμα στα δεξιά. Ανακαλύπτεις ότι είναι το χέρι του. Ναι, είναι το αποτύπωμα του χεριού του,ακούμπησε εκεί. Το αγγίζεις, και για ακόμη μια φορά νιώθεις διαφορετικά.

Μικροπωλητές υπάρχουν κατηφορίζοντας δεξιά και αριστερά. Νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε παλιότερη εποχή. Ξαφνικά κάθεσαι σε μία πέτρα στα αριστερά σου, ξεκινάς να κλαίς ,ασταμάτητα, με λυγμούς. Αναρωτιέσαι γιατί υπήρχε και υπάρχει τόσο κακό στον κόσμο. Κάτι μέσα σου ,σου δίνει μία λύση. Σου λέει ότι όλα γίνονται για κάποιο λόγο, αρκεί να μάθεις από αυτό το κακό, όπως επίσης και να προσπαθείς να το αντικαταστήσεις με το καλό. Ανακουφίζεσαι προς το παρόν, παίρνεις μια βαθιά ανάσα και συνεχίζεις ξέροντας ότι μετά από μία καταιγίδα βγαίνει πάντα ένα ουράνιο τόξο.

Τελειώνοντας αυτό το στενό μονοπάτι ,βρίσκεσαι μπροστά στο γνωστό Τείχος των Δακρύων. Παράξενο το θέαμα που συναντάς . Κάθεσαι σε ένα σημείο και παρατηρείς γύρω  γύρω τα πάντα. Πλέον , ξέρεις….. όλα έγιναν για εσένα.     Τα πολλά λόγια είναι περιττά για την συγκεκριμένη Πόλη. Ο καθένας θα  νιώσει διαφορετικά από αυτή την πτήση αλλά ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε αδέρφια από τον ίδιο Πατέρα. Καλή Ανάσταση.

#ροζδύναμη

Σχόλια

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *