Είμαι η Grace. Eίμαι μια κούκλα γκρι γάτα (ναι, καλά διαβάζεις), κοντεύω 2 ετών (που είναι ένα κομβικό σημείο για τη ζωή μιας γάτας), δεν είμαι από ράτσα αλλά αισθάνομαι really special! Zω και εργάζομαι (ΑΚΑ τεστάρω τα όρια της οικογενείας που με υιοθέτησε) στην Ελλάδα.

Hello pink girls,

Εδώ όλα ήσυχα… Με έχει πιάσει μια σπαρίλα είναι η αλλαγή του καιρού… είναι που δεν τρέφομαι αρκετά… γκούχου γκούχου

Το απόγευμα που πέφτει ο ήλιος στη μπροστινή βεράντα, την αράζω εκεί στην καρέκλα και χρρρρ! ζζζζζζζζζζζζζζζζζ. Μόλις πέσει ο ήλιος με ζώνει λίγο κρυουλάκι πλέον και μπαίνω μέσα την πέφτω αρχικά στο χαλάκι της κουζίνας να κάνω και παρέα στη χιουμανίτσα που εκείνη την ώρα συνήθως μαγειρεύει… Μετά αρχίζω και «κουράζομαι» και αποσύρομαι στις καρέκλες κάτω από την τραπεζαρία, αν δεν έρθει κανείς να με ενοχλήσει κοιμάμαι μέχρι να έρθει ο ΧιουΜαν… Σηκώνομαι λίγο τρώω λίγο πάω τουαλέτα και μπορεί να την ξαναπέσω έξω στη δροσούλα.. Κατά τις 12:00 την ώρα που βγαίνουν τα φαντάσματα μπαίνω μέσα να κλαφτώ με το γνωστό δράμα ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΩ ΜΑΝΑ ΙΑΟΥΥΥΥ!

Σ’ αυτό το σημείο, η χιουμανίτσα παίζει μαζί μου επιστρατεύοντας 500 μπαλάκια 20 ψαράκια 10 ποντικάκια (boring…) για να καταλήξουμε επιτέλους στο αγαπημένο καλώδιο-σύρμα…τρέχω και το κυνηγάω με μανία ώσπου να το στείλω κάπου που εγώ δε χωράω κι η χιουμανίτσα βαριέται να ξαναβγάλει με το σουίφερ…

Οι χιουμανς πάνε για ύπνο κι εγώ πιάνω το μονόλογο- κλάμα Part2 που θα ζήλευε και η Μάρθα Βούρτση… Μετά από πολλά παρακαλετά από τη Χιουμανίτσα, «ελα εδώ κορίτσι μου, μην είσαι μόνη σου, φέρε και το μωρό σου… έλα Grace-άκι μου μην κλαις, εδώ είμαστε…» τους λυπάμαι και πάω στο κρεβάτι τους…

Απλώνομαι στη βάση του στρώματος και τους επιτρέπω να συνεχίσουν τον ύπνο κουλουριασμένοι (οι επιστήμονες λένε πως η εμβρυική στάση είναι πολύ χαλαρωτική…) Μες τη νύχτα κάποιος θα κουνηθεί και θα με ακουμπήσει (DAMN HUMANS) θα ξυπνήσω και θα αρχίσω να πατάω πάνω τους μέχρι να βρω θέση… Ζυγίζω 8.5 κιλά και μπορώ αν θέλω, να πολλαπλασιάσω το βάρος μου επί 10 όταν πατάω κάποιον… Συνεχίζω τον ύπνο μου… ζζζζζζζζζ

45 λεπτά προτού χτυπήσει το ρολόι με χτυπάει μια ξαφνική λιγούρα… δε ρισκάρω να πάω να δω αν έχει φαγητό στο μπολ κι αν δεν έχει να ξαναγυρίσω (5+5 μέτρα) κι έτσι ξυπνάω τον χιούμαν, που αρχίζει και μουρμουράει και ξυπνάει κι η χιουμανίτσα… Σηκώνονται και οι δύο και ΟΥΠΣ! Είχε φαγάκι το μπολάκι…

Σε άλλο πόστ η ημερήσια ρουτίνα… ΥΠΝΟΥ… Νύσταξα τώρα… Μα τί μας ψεκάζουν…

ΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖΖ!

#TalkToThePaw #pinkpower

Σχόλια

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *